Epifaniczny tom 12 – rozdział 5 – str. 527
Biblia jako Boskie Objawienie (dok.)
od niej, tzn. są w Boskiej naturze. Jak pamiętamy (Obj. 22:1-3; Ezech. 47:1-12), z tronu Boga i Chrystusa oraz z Chrystusa i Kościoła jako Świątyni i Ołtarza Boga wypłynie strumień tysiącletniej prawdy i popłynie do symbolicznego Morza Martwego, Adamowego stanu śmierci, wyprowadzając z grobu wszystkich umarłych w Adamie i przywracając do ludzkiej doskonałości wszystkich ludzi. Jedynym wyjątkiem będą ci, którzy nie zechcą się zreformować (Iz. 65:20) i którzy są pokazani w bagnistych i błotnistych miejscach Morza Martwego. Ci umrą ponownie, wtórą śmiercią.
Jeruzalem jest często symbolicznie używane jako reprezentacja królestwa nominalnego. I tak, ukrzyżowanie Jezusa za bramą (Żyd. 13:12) ilustruje odrzucenie Go przez nominalny kościół (żydowski – Gal. 4:25). Jego stwierdzenie, że żaden prorok nie zginie poza Jeruzalem (Łuk. 13:33), nie dotyczy Jeruzalem literalnego, lecz nominalnego (żydowskiego i chrześcijańskiego), ponieważ wielu z nich jednak zginęło poza literalnym Jeruzalem. Żaden ze szczególnych rzeczników („proroków”) Boga nie zginął natomiast inaczej jak w nominalnym żydowskim i chrześcijańskim kościele. To właśnie to nominalne Jeruzalem jest tak często krytykowane za zło w typach i proroctwach Biblii. Jeruzalem jako stolica południowego dwupokoleniowego królestwa ma jeszcze inne dwa symboliczne znaczenia: religijnych działań ruchów ludu Bożego Wieku Ewangelii od 1521 do 1914 r., cieszących się większą łaską, oraz różnych ruchów wolnościowych w Ameryce od 1776 roku aż do anarchii w roku 1954. Z tych dwóch symbolicznych punktów widzenia Samaria symbolizuje religijne i świeckie działania cieszących się mniejszą łaską ruchów ludu Bożego Wieku Ewangelii od 1521 do 1783 r. oraz główne wydarzenia świeckie począwszy od 607 r. p.n.e. aż do anarchii w 1954 roku, w ich związku z ludem Bożym. Miasto Jezreel, siedziba izraelickich królów Ahaba, Ochozjasza i Jorama oraz pogańskiej królowej Ahaba oraz matki Ochozjasza i Jorama, symbolizuje unię państwa i kościoła. Ramoth w Galaad reprezentuje prymat władzy na świecie, a popieranie go przez Jorama z Izraela i Ochozjasza z Judy przeciwko