Epifaniczny tom 12 – rozdział 5 – str. 458
Biblia jako Boskie Objawienie (dok.)
stali się dwiema częściami oczyszczonej świątnicy. Mierząc od tego miejsca do przecięcia się rzutu ściany południowej Wielkiej Galerii z górą tego dużego Stopnia, uzyskujemy w calach piramidalnych dokładny czas wystąpienia antytypicznego Elizeusza jako różnego i oddzielnego od antytypicznego Eliasza – 27 czerwca 1917 roku, dzień, w którym J. F. Rutherford i autor ostatecznie oficjalnie zerwali ze sobą jako przedstawiciele tych dwóch klas, w podanej przed chwilą kolejności (E 3, 395-426). Wymiar wzdłuż linii posadzki od dołu Stopnia do punktu przecięcia się z pionową linią ściany południowej, a następnie w górę tej linii do punktu przecięcia się z górą Stopnia, daje nam tyle cali piramidalnych z ułamkiem, ile jest lat z ułamkiem od 24 września 1846 r. do 18 lipca 1920 – dnia, w którym antytypiczny Eliasz stanął przed światem jako różny i oddzielny od antytypicznego Elizeusza (E 3, 426-446).
Czas od śmierci Jakuba w kwietniu 1813 r. p.n.e. do niewidzialnego drugiego adwentu naszego Pana w październiku 1874 r. n.e. symbolizowany jest przez wymiar od punktu przecięcia się Przejścia Dolnego i Górnego do północnej ściany Pokoju Króla, z pominięciem frontu dużego Stopnia, jako nie będącego częścią posadzki Wielkiej Galerii (91; 83-87). Dwójnasób jako czas trwania równoległych dyspensacji (2 x 1845 = 3690) jest pokazany w długości Granitowej Zapory, obydwu Górnych Przejść do frontu dużego Stopnia oraz w odległości od północnego krańca Stopnia do południowej ściany Przedpokoju (97; 88-99). Długość czasów pogan pokazana jest przez sumę poziomej długości i pionowej wysokości Wielkiej Galerii (11; 100-111). Czas od potopu (październik 2473 r. p.n.e.) do osiągnięcia przez naszego Pana dojrzałego wieku 30 lat, kiedy miały miejsce Jego chrzest, spłodzenie z Ducha i początek Jego służby, pokazany jest w odległości (2501 cali) od przecięcia pionowej linii początku sufitu i Dolnego Przejścia (co wyznaczało potop), w dół Dolnego Przejścia do jego przecięcia się z Pierwszym Górnym Przejściem, a następnie w górę