Epifaniczny tom 12 – rozdział 5 – str. 460
Biblia jako Boskie Objawienie (dok.)
i Dolnym, co wyznacza rok 1512 p.n.e., do Dołu wzdłuż zbudowanej linii posadzki (3385 cali piramidalnych), co symbolizuje lata od października 1512 p.n.e. do października 1874 r.n.e. Jeśli natomiast linię Przejścia Dolnego przedłużymy pod tym samym kątem aż do Dołu, odległość ta wzrasta o 40 cali piramidalnych, symbolizując rok 1914, kiedy swój początek miał mieć ucisk, zniszczenie obecnego świata (188; 165-166). Koniec drugiego świata i spładzania z Ducha (1914 r.) jest także pokazany w pionowej linii południowej ściany Wielkiej Galerii, która praktycznie pokrywa się z północną ścianą Dołu, wskazując, że koniec spładzania z Ducha i początek ucisku miały mieć miejsce mniej więcej w tym samym czasie (19; 167-168). Na podstawie dwóch poprzednich rozważań, Epifania w następujący sposób okazuje się okresem 40 lat (1914-1954): Północna ściana Dołu przy początku linii posadzki Dolnego Przejścia różnymi wymiarami symbolizuje zarówno rok 1874, jak i 1914. Jeśli przyjmiemy tę drugą datę jako punkt początkowy i policzymy wstecz do miejsca przecięcia się nachylonej i poziomej posadzki Dolnego Przejścia, a następnie przedłużymy jej linię posadzki pod tym samym kątem co Przejście Dolne, aż sięgnie ona północnej ściany Dołu – długość takiej linii okazuje się o 40 cali piramidalnych większa niż długość linii poprzedniej, tzn. symbolizuje ona osiągnięcie Dołu 40 lat po roku 1914. Na tej podstawie wnosimy, że anarchia rozpocznie się w roku 1954, wyznaczając w ten sposób koniec Epifanii. Koniec Małego Okresu, następujący 1000 lat po roku 1914, jest pokazany przez 1000 cali piramidalnych od dna północnej ściany Bezdennego Dołu do końca Ślepego Przejścia, rozpoczynającego się przy jego ścianie południowej (198; 172).
Daty: 1295 r. jako początek upadku papiestwa (Bonifacy VIII był papieżem, za którego panowania papiestwo osiągnęło swój punkt kulminacyjny i zaczęło słabnąć), 1309 r. jako wyznacznik początku reformacyjnego dzieła Marsyliusza oraz 1324 r. jako wyznacznik jego punktu kulminacyjnego –