Epifaniczny tom 12 – rozdział 5 – str. 503
Biblia jako Boskie Objawienie (dok.)
przejęliśmy od pogańskich Greków i Rzymian, w wyniku czego wiele z nich zawiera pogańskie idee i skojarzenia religijne. Pomijamy te idee i skojarzenia, choć używamy tych pogańskich nazw, ponieważ nie mamy innych, tak samo jak ignorujemy religijne idee i skojarzenia stosowanych przez nas pogańskich nazw na określenie dni tygodnia i miesięcy.
W naszych czasach konstelacje zodiaku zwykle rozpoczynane są na wiosnę wraz z równonocą wiosenną, w czasie gdy Słońce wchodzi w zodiakalną konstelację Ryb. Pamiętamy jednak, że od stworzenia Adama w październiku 4129 r.p.n.e. aż do exodusu w kwietniu 1615 r.p.n.e. (2 Moj. 12:1,18) rok kalendarzowy rozpoczynał się od nowiu najbliższego jesiennej równonocy. Tak więc wśród ludu Bożego, cielesnego Izraela, istniały dwa lata kalendarzowe: jeden rok rozpoczynający się od nowiu najbliższego jesiennej równonocy, zwany rokiem świeckim, a drugi, rozpoczynający się od nowiu najbliższego wiosennej równonocy, zwany rokiem kościelnym lub świętym. W czasie jesiennej równonocy Słońce wchodzi obecnie w zodiakalną konstelację Panny. Fakty potwierdzają, że z punktu widzenia poglądu, iż znamienne zarysy Boskiego planu są symbolizowane w konstelacjach, Panna jest gwiazdozbiorem, od którego rozpoczynają się takie symbole. W zodiaku znajduje się oczywiście dwanaście konstelacji, teoretycznie każda rozstawiona co 30°. Dzięki temu w jednym roku, składającym się z 12 miesięcy, tworzą one 360° okręgu ekliptyki: pozornej rocznej drogi Słońca na tle gwiazd, a w rzeczywistości rocznej drogi Ziemi wokół Słońca. Każda z tych 12 konstelacji zodiaku ma 3 towarzyszące konstelacje, w sumie 36 dla wszystkich 12, które po połączeniu stanowią 48 konstelacji widocznych nad horyzontem w Palestynie. Te 36 jest nazywanych dekanami, co jest arabskim słowem oznaczającym boki, którego rdzeń można znaleźć w angielskim słowie deck – górny bok statku, jak widzieli to Arabowie. Dwanaście konstelacji symbolizuje znamienne zarysy Boskiego planu, natomiast dekany, konstelacje boczne stojące obok nich, podają poboczne zarysy tych dwunastu symboli, i stąd ich nazwa dekany, boki: zarysy związane lub towarzyszące.