Epifaniczny tom 12 – rozdział 4 – str. 365
Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)
Jeroboama, Baazy i Ahaba (1Król. 14:5-17; 16:2,3,9-13; 20:42; 21:18-24; 22:31-38; 2Król. 1:3-17; 9:22-25,30-37), odbudowa Jerycha (Joz. 6:26; 1Król. 16:34), susza za dni Eliasza (1Król. 17:1-7,14; 18:42-45; Jak. 5:17), zniszczenie armii Benadada (1Król. 20:13-30), zniknięcie Eliasza (2Król. 2:3-11), jedzenie własnych dzieci przez Izraelitów z powodu głodu w czasie oblężenia (3 Moj. 26:29; 5Moj. 28:53; 2Król. 6:28,29; Jer. 19:9; Treny 4:10), śmierć ulubieńca Jorama i koniec głodu w Samarii (2Król. 7:1-18), pokonanie Syrii przez Joaza i Jeroboama (2Król. 13:16-25; 14:25-28), cztery pokolenia potomków Jehu na tronie Izraela (2Król. 10:30; 15:12) oraz niewola Judy (2Król. 20:17,18; 24:10-16; 25:11-21). Zaprawdę cudowne!
37 lat przed zniszczeniem Jeruzalem i świątyni Jezus podał znamienne proroctwo (Łuk. 21:5-24), które spełniło się co do joty, jak opisuje to Józef Flawiusz, żydowski historyk, naoczny świadek tych wydarzeń, prawdopodobnie nie znający tego proroctwa, lecz będący zdolnym i prawdziwym rejestratorem wydarzeń wojny Żydów z Rzymianami w latach 66-73 n.e. Jako przeciwnik Chrystusa, z pewnością nie starałby się potwierdzić wypełnienia proroctwa Jezusa. Oto streszczenie głównych zapowiadanych wydarzeń: że świątynia będzie zniszczona, a na jej fundamentach nie pozostanie ani jeden kamień (6); że wielu fałszywych Chrystusów pojawi się przed zniszczeniem Jeruzalem i będzie twierdzić, że bliski jest czas ich panowania (8); że przed nadejściem końca Jeruzalem i świątyni będą wojny i wieści o wojnach (9); że przed tym końcem powstaną przeciwko sobie narody i królestwa; że przed nastaniem końca przyjdą wielkie trzęsienia ziemi, głód, zarazy, okropne widoki i wielkie znaki z nieba (11); że przed jego nadejściem chrześcijanie doświadczą przemocy, prześladowań, więzień, a za wiarę będą stawać przed królami i władcami (12); że warunki te dadzą chrześcijanom możliwość złożenia świadectwa przed swymi prześladowcami