Epifaniczny tom 12 – rozdział 4 – str. 374
Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)
restrykcji odnośnie Żydów mieszkających w Palestynie, a także co do powrotu do niej innych Żydów. Fakty potwierdzają zatem, że druga część ich dwójnasobu zakończyła się w 1878 roku: 1845 lat po śmierci Jezusa, której data dała początek drugiej części dwójnasobu. Ponieważ 1845 lat przed śmiercią Jezusa umarł Jakub i rozpoczął się Wiek Żydowski, pierwsza część dwójnasobu miała swój początek w chwili śmierci Jakuba i trwała tak długo jak Wiek Żydowski, który dobiegł końca wraz ze śmiercią Jezusa. Innymi słowy, jako naród mieli oni pozostawać w niełasce Boga dokładnie tak długo, jak długo jako naród cieszyli się Jego łaską. Dlatego Wiek Żydowski i Ewangelii w swych pierwszych zakończeniach mają dokładnie taką samą długość. Niezwykłe jest to, że tak jak 36 ½ roku po kwietniu 33 r. n.e., w październiku 69 r. n.e. rozpoczęło się oblężenie Jeruzalem, kiedy to skończyło się żydowskie Żniwo, tak 36 ½ roku po kwietniu 1878 roku, w październiku 1914 roku rozpoczęły się walki w okopach, które dały początek niszczeniu chrześcijaństwa w postaci wojny światowej, kiedy to dobiegło końca Żniwo Ewangelii i siedem czasów Izraela: 2520 lat od października 607 r. p.n.e.
Z tego powodu powinniśmy dostrzegać przemijanie zaślepienia i uprzedzenia Izraela do Jezusa (Rzym. 11:25). I co widzimy? Chociaż w kwietniu 1878 roku zaślepienie i uprzedzenie Izraela były równie nieugięte jak przez całe wieki, powoli i stopniowo ustępują one począwszy od tej daty. Na przykład obecnie większość Żydów bardzo dobrze myśli o Jezusie, nazywając Go Największym z proroków Izraela, Świętym Człowiekiem oraz cudownym Reformatorem. Na przykład rabin Stephen Wise, wiodący rabin Ameryki i przywódca żydowski, w swych kazaniach ciepło poleca swemu zgromadzeniu przyjęcie Ewangelii do swych domów i studiowanie ich. To samo słychać z wielu innych żydowskich kazalnic. Także niektórzy inni pisarze żydowscy napisali pełne pochwał życiorysy Chrystusa, np. dr Joseph Klausner, który jest prawdopodobnie najwybitniejszym żydowskim badaczem języka hebrajskiego, napisał bardzo pochlebny życiorys Jezusa, choć oczywiście nie przyjmuje Go jako Mesjasza. Jacy nauczyciele, tacy uczniowie! Nowy Testament