Epifaniczny tom 12 – rozdział 4 – str. 415
Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)
ruchów w postaci towarzystw ubezpieczeniowych, tajnych stowarzyszeń, bractw, klubów i związków weteranów. Łączenie to jest wynikiem przekonania, że nie można przetrwać jako jednostka, lecz tylko dzięki wspólnemu wysiłkowi różnych dziedzin działalności człowieka. Takie połączenie (snopy kąkolu) tego, co stanowi elementy królestwa szatana, zaczęło być wrzucane do symbolicznego ognistego pieca, wielkiego ucisku, w roku 1914 poprzez I fazę wojny światowej, która w dużym stopniu spaliła te snopy kąkolu. Palenie to było kontynuowane w II fazie wojny światowej. Całkowite symboliczne spalenie tych snopów kąkolu jako części królestwa szatana nie zostało dokonane przez wojnę światową, która jednak znacznie osłabiła to królestwo. Druga faza wielkiego ucisku (Dan. 12:1; Mat. 24:21,22; Obj. 16:18-21; 19:20,21), zwana armagedonem, całkowicie zniszczy to królestwo oraz snopy kąkolu, a także sam kąkol, imitację pszenicy, nominalnych, nieprawdziwych chrześcijan. Nie zniszczy ich jednak w znaczeniu jednostek. Ten proces wiązania jest w toku od 1874 roku, a od roku 1914 jesteśmy świadkami palenia tych snopów. Widzimy zatem, że kąkol doświadczył wiązania i pierwszej części palenia. Ten fakt i doświadczenia dowodzą więc, że odpowiednie wersety są Boskim objawieniem.
W 25 dotychczas przedstawionych punktach podaliśmy bardzo liczne, lecz bynajmniej nie wyczerpujące cytaty odpowiednich wersetów w celu pokazania, że doświadczenie potwierdza prawdziwość ogromnej części Biblii. Teraz chcemy wyprowadzić wnioski płynące z tych 25 punktów, w postaci trzech myśli nauczanych w licznych fragmentach Biblii, których prawdziwość jest potwierdzona przez doświadczenie.
(26) Pierwszą z tych trzech myśli, potwierdzoną przez opisane 25 doświadczeń, są nauki Biblii na temat istnienia, przymiotów istoty i charakteru Boga, które przedstawiliśmy w 1 tomie Epifanicznych wykładów Pisma Świętego. Dzięki tym 25 doświadczeniom,