Epifaniczny tom 1 – rozdział 5 – str. 212
Drugorzędne Łaski Charakteru Boga
Tyt. 2:10; 1Jana 4:9,10. Następujące fragmenty przedstawiają Jego dzieło uczenia: Izaj. 55:13; Dan. 2:20-22, 28; Jan 8:26, 28; 12:49, 50; 14:10, 24; 15:15; 17:18, 26. Poniższe ustępy traktują o Jego dziele usprawiedliwiania: Rzym. 3:21-30; 4:5-25; 8:30-33; 1Kor. 1:30; 6:11; Gal. 3:8; Tyt. 3:7. Następujące odnośniki traktują o Jego dziele uświęcenia: Jan 17:17; Dz.Ap. 26:17; Rzym. 6:1-11; 15:16; 1Kor. 1:2,30; Efez. 1:3,4; Kol. 2:11,12; 1Tes. 4:3,4; 5:23; 2 Tes. 2:13; 2Tym. 2:11,12,21; Żyd. 2:11; 1Piotra 1:2; Juda 1. Następujące wersety dowodzą, że wyzwala On: Mat. 6:13; 1Kor. 1:30; 2Kor. 1:10; 12:8,9; Gal. 1:4; Kol. 1:13; 2Tym. 3:11; 4:17,18; 2Piotra 2:9. Widzimy więc, że Biblia uczy o tym, iż Bóg jest aktywny – pracowity.
Nieskwapliwość to trzecia z drugorzędnych łask Boga, jaką przeanalizujemy. Gdyby zapytano nas o jej definicję, moglibyśmy zaproponować co następuje: nieskwapliwość to ciche i nie żywiące urazy zachowywanie się wśród warunków prowadzących do naturalnego rozdrażnienia. Charakteryzuje ona zarówno uczucia wewnętrzne, jak i zewnętrzne czyny. Działa ona w warunkach niesprzyjających i nieprzyjemnych. Warunki takie z natury rzeczy powodują sprzeciw i rozdrażnienie. Przeciętny człowiek traci w nich panowanie i denerwuje się, ponieważ wywołują one oburzenie. Fakt ten dowodzi, że wojowniczość danej jednostki została pobudzona przez te przeciwne, irytujące warunki, co objawia się gniewem i niezadowoleniem. To właśnie dlatego nieskwapliwość wiąże się z wojowniczością. Relacja ta nie polega na tym, że nieskwapliwość jest wyrazem wojowniczości, gdyż tak nie jest. Żadna z drugorzędnych łask nie posiada dla swego wyrazu organu uczuciowego. Ogólnie mówiąc, nieskwapliwość jest przeciwieństwem wojowniczości. Właściwie używana, jest ona wynikiem tłumienia przez wyższe pierwszorzędne łaski kontroli wojowniczości. Gdy ludzie mówią lub czynią rzeczy, które mają tendencję do pobudzania naszego sprzeciwu w postaci wojowniczości,