Epifaniczny tom 12 – rozdział 3 – str. 307
Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)
grzech, a było nim zatem jego doskonałe ciało i życie oraz prawo do ludzkiego życia wraz z prawami życiowymi należnymi takiemu prawu do życia. Na te prawa do życia składał się doskonały dom (raj), doskonałe powietrze, pożywienie, schronienie, pogoda, zdrowie, dobrobyt, społeczność z Bogiem i bliźnimi, panowanie nad ziemią oraz jej prawami i zwierzętami, a także przywilej rozmnażania doskonałego rodzaju w doskonałych ciałach, z doskonałym życiem w tych ciałach oraz prawem do życia i prawami życiowymi. Rzeczy te stanowiły dług, który zaciągnął on z powodu grzechu. Ich utrata dokonała się przez proces umierania, ostatecznie prowadzący do stanu śmierci. Spłacenie tego długu za więźnia było celem, dla którego miał być złożony okup jako równoważna cena.
Jako równoważna cena, okup musiał składać się z rzeczy o takiej samej wartości co dług. Jako okup, Jezus musiał zatem posiadać nieutracone doskonałe ludzkie ciało i życie, z prawem do ludzkiego życia i prawami życiowymi; musiał je oddać na rzecz Boskiej sprawiedliwości jako cenę długu Adama, który obciążał jego samego i rodzaj ludzki. Jako równoważną cenę za nienarodzony rodzaj w biodrach Adama i w nim potępiony, Jezus musiał oddać nienarodzony rodzaj w Swoich biodrach. Tak więc w okupie mieści się dokładny odpowiednik długu. Biblia w Nowym Testamencie używa słowa okup jako tłumaczenia dwóch greckich słów: lytron [cena] anti [zamiast] (Mat. 20:28) oraz jako tłumaczenie tych dwóch słów połączonych w jedno: antilytron [cena zamiast], tj. równoważna cena (1Tym. 2:6). W ten sposób wskazuje, że Jezus i nienarodzony rodzaj w Jego biodrach są dokładnym odpowiednikiem wartości Adama i nienarodzonego rodzaju w jego biodrach. To właśnie ta dokładna równowaga zawiera się w słowach lytron anti oraz w słowie antilytron. Tak więc Biblia przedstawia odkupienie Adama i jego rodzaju przez Chrystusa w zdecydowanie handlowych terminach, jako transakcji handlowej. W sześciu wersetach używa ona słowa agorazo [kupować], by przedstawić tę transakcję. Dowiadujemy się zatem, że jesteśmy drogo kupieni (1Kor. 6:20; 7:23).