Epifaniczny tom 12 – rozdział 3 – str. 314
Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)
matką rodzaju, dla którego On ma się stać ojcem, odradzając go przez Drugą Ewę jako matkę. Boska miłość zgodziła się na tę sugestię. W celu zdobycia Drugiej Ewy, Boska mądrość zasugerowała, aby najpierw głosić pokutę wobec Boga i wiarę w Pana Jezusa, by – dzięki zasłudze okupu dla pokutującego i wierzącego grzesznika – pociągnąć klasę wiary do usprawiedliwienia przez wiarę w Boską obietnicę przebaczenia. Boska miłość zgodziła się na to i podjęła konieczne w tym celu ofiary. Współpracowała ona z Boską mocą w celu doprowadzenia w ten sposób klasy wiary do pokuty i wiary. Następnie Boska mądrość zasugerowała, by przywilej ofiarowania usprawiedliwionego człowieczeństwa został zaproponowany usprawiedliwionym, aby jako poświęceni wierzący mogli dostąpić przywileju stania się Drugą Ewą, której każdy członek ma pomagać innym w staniu się częścią Drugiej Ewy. Także i to pociągało za sobą ofiary ze strony Boskiej miłości, na które ona przystała. Dzięki tym ofiarom, współpracując w czasie Wieku Ewangelii z Boską mocą, zdobywa ona tę Ewę. Gdy Druga Ewa zakończy przygotowania do stania się Oblubienicą Drugiego Adama, Oblubieniec i Oblubienica połączą się w niebiańskim małżeństwie. Przez usprawiedliwienie z wiary i poświęcenie, niektóre jednostki ze Starego Testamentu stały się sługami i przyjaciółmi Boga. Ponieważ jednak okup nie został jeszcze wtedy złożony, a tym bardziej rzeczywiście przypisany, nie mogły one należeć do Oblubienicy, gdyż zanim mogła pojawić się Oblubienica, najpierw musiał pojawić się Oblubieniec jako taki. Tak jak Ewa została utworzona podczas snu Adama, tak ze śmierci Jezusa (okupu) powstaje Druga Ewa. Ci słudzy i przyjaciele Boga staną się sługami w domu Drugiego Adama i Ewy. W czasie Wieku Ewangelii niektóre jednostki, po otrzymaniu sposobności stania się Oblubienicą, Drugą Ewą, nie zakwalifikowały się do tego grona. Okazując jednak żal za grzech, a następnie wierność, staną się one Druhnami i gośćmi na niebiańskiej uczcie weselnej, a po niej – członkami domu Drugiego Adama i Ewy. Wtedy, przy końcu Wieku Ewangelii, po wejściu pełnej liczby członków Drugiej Ewy, wciąż będą na świecie członkowie klasy wiary, dla których będzie już za późno, by należeć do Oblubienicy.