Epifaniczny tom 12 – rozdział 3 – str. 217
Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)
cichym poddaniu się aresztowaniu, niesprawiedliwemu procesowi Sanhedrynu, Heroda i Piłata, potępieniu, torturom, szyderstwom i śmierci na krzyżu! Jego nieostentacyjność (skromność)widoczna jest w odmowie uczynienia Go królem, znikaniu pośród tłumu, gdy ten choćby siłą chciał Go nim uczynić, dążeniu do społeczności z cichymi i pokornymi, a nie z wielkimi i pysznymi, unikaniu wszelkich sensacyjnych i oszukańczych metod zwracania uwagi na Swoje poselstwo oraz stałym ukrywaniu Swej wielkości, urzędu i mocy przed ludźmi oraz objawianiu ich skromnie i tylko częściowo nielicznym najbliższym. Pracowitość Jego charakteru była zawsze oczywista. Tylko jeden raz wydawała się ona być częściowo przyćmiona: gdy w Getsemane obawiał się, że niedoskonałość sprawiła lub sprawi, że nie uda Mu się wybawić Kościoła i świata od mocy szatana, grzechu i śmierci, co byłoby ruiną całego planu Boga, a także gdy stawał przed Kajfaszem, Sanhedrynem, Piłatem, Herodem, szydzącymi i chłostającymi Go żołnierzami, w drodze na Kalwarię i do doświadczeń krzyża, gdyż wszystkie te sytuacje wymagały bierności, a nie aktywności. Jego nieskwapliwość – w warunkach sprzeciwu grzeszników, wrogości hierarchii, niesprawiedliwości rządzących, niewdzięczności ludu, zazdrości przywódców, opozycji sekt, tępoty pospólstwa, niewrażliwości uczniów, porzucenia przez przyjaciół, tryumfu przeciwników, deptania Jego praw i braku urazy z Jego strony w Jego końcowych doświadczeniach, zakończonych śmiercią na krzyżu – jest czymś niezwykłym w całym doświadczeniu ludzkości. Jego wyrozumiałość, używana w tych samych warunkach, jakie podaliśmy w związku z Jego nieskwapliwością, jest pod każdym względem niezwykłym zjawiskiem wśród ludzi, szczególnie jeśli przypomnimy sobie Jego siłę charakteru, skierowaną przeciwko obłudzie, jak widzimy to u Mat. 23.
Przepiękny był Jego duch przebaczenia, który był tak wielki, że pozwolił Mu ofiarować życie za Swych oszczerców, krzywdzicieli i morderców, a także modlić się o przebaczenie dla nich. Pomimo zła, jakie Mu wyrządzali, Jego przebaczenie obejmowało przyjaciół i wrogów, osoby znane i nieznane, Żydów i pogan. Jego całe postępowanie było nacechowane