Epifaniczny tom 12 – rozdział 3 – str. 237
Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)
wykupienie niewolnika grzechu i śmierci przez spłacenie jego długu, jak funkcją Orędownika jest uzyskanie uchylenia wyroku ogłoszonego przez sprawiedliwość wobec potępionych, ale pokutujących, wierzących i poświęconych członków klasy wiary, jak funkcją Chrystusa jako naszej sprawiedliwości jest przypisanie Jego sprawiedliwości poświęconemu wierzącemu, a także jak Jego funkcją, jako przyszłego Oblubieńca, jest umożliwienie klasie wiary pokonanie samolubstwa i światowości oraz rozwinięcie miłości bezinteresownej i niebiańskich myśli – tak w chwili obecnej funkcją Najwyższego Kapłana jest pojednanie między Bogiem a klasą wiary, tj. uczynienie Boga zadowolonym z pokutującej, wierzącej i poświęconej jednostki, a także uczynienie usprawiedliwionej i poświęconej jednostki zadowoloną z Boga. To grzech człowieka sprawia, że Bóg nie jest zadowolony z upadłego człowieka, a sprawiedliwość i świętość Boga sprawia, że upadły człowiek nie jest zadowolony z Boga. By więc mogli oni być wzajemnie zadowoleni z siebie, potrzebne jest pojednanie. Dokonuje tego Najwyższy Kapłan realizując Swój stosowny urząd. Obecnie sprawia On, że Bóg jest zadowolony z pokutujących, wierzących i poświęconych członków klasy wiary, co czyni przez przypisanie przed Bogiem za nich Swej zasługi Najwyższego Kapłana (Rzym. 3:21-26; 2Kor. 5:18,21; Żyd. 2:17) oraz przez przypisanie jej im (Żyd. 2:18; 4:14-16; 5:5-10; 7:15-17,19,24-28; 10:11-14,19-21). Obecnie sprawia, że pokutująca i wierząca jednostka jest zadowolona ze sprawiedliwości Boga. Wzbudza bowiem w niej (przez odpowiednie fragmenty Słowa i opatrzność) nienawiść, unikanie i opozycję wobec grzechu, a także najwyższą miłość do Boga i miłość do bliźniego równą miłości do samego siebie. Sprawia teraz, że poświęcona osoba jest zadowolona ze świętości Boga, umożliwiając jej (podczas gdy ona sama pozostaje martwa dla samej siebie i świata, a żywa dla Boga) składanie aż do śmierci jej ludzkiego życia i ciała w ofiarniczej służbie na rzecz planów Boga oraz rozwijanie charakteru na podobieństwo Chrystusa. W ten sposób poświęcony staje się zadowolony ze świętości Boga i w ten sposób dokonuje się pojednanie między Bogiem a obecnie