Epifaniczny tom 12 – rozdział 3 – str. 257
Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)
Wzdychania rodziny ludzkiej, proszącej o uwolnienie z kajdan kontroli szatana, w większości przypadków noszonych przy pełnej ignorancji co do prawdziwej tożsamości ciemięzcy, jednak dotarły do uszu Pana zastępów, którego współczucie pobudziło Go do podjęcia decyzji o przeniesieniu kontroli nad ludzkością od szatana jako pana do Chrystusa jako Pana. W obecnym Wieku nasz Pan rozpoczyna dzieło wprowadzenia w życie takiego przeniesienia w odniesieniu do klasy wiary, stając się jej Panem. Częściowo dokonuje tego przez udzielenie jej wiedzy i siły niezbędnych do wzbudzenia w jej członkach pokuty i wiary w celu ich usprawiedliwienia, w wyniku czego odrzucają oni kontrolę szatana nad sobą na tyle, na ile jest ona sprawowana nad nimi przez grzech i pewne formy błędu, ignorancji i przesądów. Dzięki temu przyjmują oni kontrolę Jezusa w odniesieniu do sprawiedliwości i pewnych form prawdy, wiedzy i wiary, w odróżnieniu od przesądów. Nie jest to jednak jeszcze pełne wyzwolenie spod kontroli szatana; nie jest to też pełne przyjęcie Jezusa jako Pana. Tych dwóch rzeczy Jezus dokonuje przez doprowadzenie do poświęcenia tych członków klasy wiary, którzy na to prowadzenie reagują, w wyniku czego w pełni przyjmują Go oni w Jego urzędzie Pana, rezygnując z własnej woli wobec samego siebie i świata, a we wszystkich rzeczach przyjmując Jego wolę za swą własną. Następnie Jezus w Swym urzędzie Pana kieruje wszystkimi sprawami ich życia przy współpracy ich wolnej woli, tak że pełnienie przez nich Jego woli we wszystkich rzeczach w pełni poddaje ich Jego władzy, która nie jest panowaniem grzechu, błędu, samolubstwa i światowości, lecz niebiańskiej mądrości, sprawiedliwości, miłości i mocy. W ten sposób umieszcza w ich umyśle i sercu Siebie jako ich Pana, przez co uwalnia ich spod kontroli szatana. Potwierdzają to następujące wersety: Zach. 3:1,2; Łuk. 13:16; 22:31,32; Dz.Ap. 26:18; Rzym. 16:20; 2Kor. 2:11; Efez. 4:27; 6:11-16; Kol. 1:13; 2Tym. 2:26; Żyd. 2:14; Jak. 4:7; 1Piotra 5:8,9; 1Jana 2:13; 5:18; Obj. 2:10,13; Mat. 11:28-30; 13:45,46; 16:24; 9:9; Rzym. 12:1; Psalm 143:10; Łuk. 6:46-48; Jan 10:27; 14:15,23.