Epifaniczny tom 12 – rozdział 3 – str. 271

Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)

Obj. 19:7, 8; 21:9, 10), innych jako Druhny, Wielkalmej Kompanii (Psalm 45:15,16; Obj. 19:9), a jeszcze innych – Starożytnych i Młodocianych Godnych – jako książąt do Swego Królestwa (Ps. 45:17; Joela 2:28); (3) odkupienie upadłego człowieka i przywrócenie posłusznych do ich poprzedniego stanu (Jana 3:16; 12:32,33; 2 Tym. 2:4-6); (4) przywrócenie pokutujących aniołów do ich poprzedniego stanu (Rzym. 14:9; Filip. 2:8-11; 2Tym. 4:1); oraz (5) zdobycie dziedzictwa zaoferowanego Mu przez Boga – Boskiej natury oraz wiecznego stanowiska Dziedzica i Namiestnika Boga we wszystkich wszechświatach (Efez. 2:20-22, 23; Filip. 2:9-11; Kol. 1:15-18; Żyd. 1:3-6). Według Biblii Jezus po drugie cierpiał po to, by rozwinąć pewne łaski, których wierni nie mogą odpowiednio rozwinąć bez cierpienia. Przez cierpienie rozwinął więc aż do stanu krystalizacji posłuszeństwo (Żyd. 5:8,9); przez cierpienie skrystalizował także miłosierdzie, współczucie i wierność (Żyd. 2:17, 18; 4:15), gdyż do tego niezbędne było cierpienie. Po trzecie, cierpiał po to, by mógł być wypróbowany i doświadczony oraz by przez takie próby i doświadczenia okazał się godny Boskiej natury, a także stanowiska Dziedzica i Namiestnika Boga (Żyd. 2:10; 5:9; Filip. 2:8-11; Obj. 5:12).

      Gdy zastanowimy się nad tymi trzema powodami cierpień Jezusa i weźmiemy pod uwagę chwalebne skutki, jakie Bóg przez nie zaplanował, które częściowo zostały już osiągnięte, a inne zostaną całkowicie zrealizowane w odpowiednim czasie, z pewnością musimy dojść do wniosku, że Bóg był usprawiedliwiony, dozwalając na cierpienia Jezusa. Ponieważ Jezus z własnej woli przeszedł przez te doświadczenia (Jana 10:17,18) i osiągnął zamierzone cele, Bóg wszystkim demonstruje Swoją cudowną mądrość, sprawiedliwość, miłość i moc w tych cierpieniach oraz ich obecnych i przyszłych skutkach. Jest zupełnie oczywiste, że Jezus nie nabyłby kwalifikacji do Boskiej natury i stanowiska dziedzica oraz Namiestnika Boga, wraz z całą siłą charakteru niezbędną do doskonałego realizowania, jako Namiestnik Boga, wszystkich planów i zamierzeń Jehowy przez całe wieki, gdyby Jego charakter nie został odpowiednio rozwinięty przez tak niezbędne doświadczenia.

poprzednia stronanastępna strona