Epifaniczny tom 12 – rozdział 3 – str. 285
Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)
pamiętajmy, że z powodu faktu, iż nie zostaliśmy indywidualnie postawieni na próbie, my i pozostała część rodzaju ludzkiego, dzięki wybranemu przez Boga sposobowi działania, cierpimy o wiele mniej niż miałoby to miejsce, gdybyśmy wszyscy podlegali indywidualnej próbie jako doskonali, gdyż z pewnością zgrzeszylibyśmy. Ponadto, Boski sposób działania zaoszczędził bolesnych cierpień, w celu odkupienia nas, tylu zbawicielom ilu było ludzi, którzy nie zgrzeszyli indywidualnie i w ten sposób nie ściągnęli na siebie indywidualnego wyroku. Podlegając wyrokowi śmierci, Adam cierpiał bowiem 930 lat, tracąc swoje doskonałe życie, a więc o wiele bardziej niż cierpimy my, którzy w śmierci tracimy stosunkowo niewielką dawkę życia w czasie stosunkowo nielicznych lat doświadczenia ze złem. Ponieważ zgrzeszyliśmy w Adamie, tylko jeden Zbawiciel musiał cierpieć, by odkupić ludzkość (rozdział II). Gdyby natomiast indywidualnie zgrzeszyło 20.000.000.000 doskonałych jednostek, tyle samo zbawicieli musiałoby za nich umrzeć, by dać im szansę zbawienia z potępienia.
Ponieważ rozważania te dowodzą, że bez naszej indywidualnej winy zostaliśmy potępieni mądrze i sprawiedliwie (a możemy jeszcze dodać, że także z miłością), tak samo mądrze, sprawiedliwie i z miłością możemy być odkupieni przez zasługę kogoś innego, nie naszą własną. Skoro bowiem nasze potępienie w Adamie było słuszne, przynajmniej tak samo słuszne jest nasze odkupienie przez Chrystusa. W okupie daje On bowiem dokładny odpowiednik każdego składnika długu Adama wobec sprawiedliwości za grzech, który jest naszym długiem, tj. za doskonałe, utracone ciało Adama dał Swoje doskonałe, nieutracone ciało; za doskonałe, utracone życie Adama – Swoje doskonałe i nieutracone życie; za doskonałe, utracone prawo do życia Adama – Swoje doskonałe i nieutracone prawo do życia; a za doskonałe, utracone prawa do życia Adama – Swoje doskonałe i nieutracone prawa życiowe (Rzym. 5:15-19; 1Kor. 15:21,22; Żyd. 2:6-9; 1Tym. 2:4-6; Mat. 20:28). W jakim celu? Pomijając obecnie wybranych, ma to na celu uwolnienie ludzkości od potępienia w Adamie, by tej samej ludzkości, która pod tym potępieniem przechodzi przez doświadczenie ze złem udzielić innego doświadczenia,