Epifaniczny tom 12 – rozdział 3 – str. 326
Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)
który zna wszystkie rzeczywiste i możliwe ludzkie relacje wobec Siebie z punktu widzenia sprawiedliwości. Zawarcie tego prawa w kilku słowach, tak jak czynią to 5Moj. 6:5 i Mar. 12:30, w jego wszystko ogarniających zastosowaniach w zakresie obowiązku człowieka wobec Boga, jest bardzo mocnym dowodem tego, iż jest ono częścią Boskiego objawienia. Uwaga ta obejmuje wszystkie szczegółowe zastosowania tego prawa podane w Biblii. Równie silnym dowodem jest drugie stwierdzenie Boskiego prawa sprawiedliwości obowiązującej między ludźmi: „miłuj bliźniego twego jak siebie samego”. Jezus wyjaśnia, iż oznacza to, że „wszystko, co byście chcieli, aby ludzie wam czynili [w myślach, motywach, słowach i czynach], tak i wy im czyńcie” (Mat. 7:12). Nie przychodzi nam na myśl żadna ludzka relacja ani sytuacja w zakresie sprawiedliwości, która nie mogłaby być regulowana tym prawem. Wymyślenie prawa, które ogarnia wszystko w zastosowaniu do myśli, motywów, słów i czynów w zakresie sprawiedliwości, miłości obowiązkowej, w rzeczywistych lub możliwych relacjach i sytuacjach między ludźmi, wymaga nadludzkiej, a nawet nadanielskiej mądrości, tj. wymaga Boskiej mądrości. Dlatego podanie w Biblii takiego prawa z jego wszystkimi rozgałęzieniami jest niezbitym argumentem, że przynajmniej ono samo i jego biblijne szczegółowe zastosowania są Boskim objawieniem.
Jeśli chodzi o polityczne prawa Mojżesza i ich różnorodne biblijne zastosowania, są one także dowodem na to, że Biblia jest Boskim objawieniem. Z jednego punktu widzenia, polityczna organizacja i prawa Izraela były elementami Boskiej autokracji, teokracji, ponieważ stanowiły polityczną konstytucję tego narodu, która nie dozwalała żadnych poprawek ze strony ludzi. To nie zgadzałoby się oczywiście z tym, iż są one częścią Boskiego objawienia. Jednak z innego punktu widzenia rząd Izraela był demokracją, w której wybierani przywódcy plemienni, zwani starszymi i sędziami, interpretowali i administrowali rządem dla ludzi i przez ludzi. Z Boskiego polecenia Mojżesz nakazał bowiem ludowi wybrać starszych i sędziów i uczynić ich przywódcami dziesiątek, pięćdziesiątek, setek i tysięcy, tak by mogli występować jako