Epifaniczny tom 12 – rozdział 3 – str. 328
Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)
ponieważ byli oni domem sług, których wybrał On dla ustanowienia typów, przy czym oni sami nie rozumieli, że są w ten sposób używani w interesie Jego przyszłego domu synów. Nieczyste rodzaje żywności zostały bowiem wykorzystane przez Niego jako typy błędnych nauk i praktyk, których dom synów nie powinien przyjmować, natomiast czyste rodzaje żywności zostały przez Niego wykorzystane jako typy czystych nauk i praktyk, które dom synów miał przyjąć. Są one zatem częścią Boskiego objawienia.
Dlaczego jednak Bóg pewne rodzaje żywności nazwał czystymi, a inne nieczystymi? Na przykład, dlaczego nie nazwał nieczystym tego, co nazwał czystym, i odwrotnie? Nasza odpowiedź jest następująca: Jego zamiarem było to, by dietetyczne błogosławieństwo było udziałem tych, którzy przestrzegali Jego stosownych nakazów, a dietetyczne zło było udziałem tych, którzy byli im nieposłuszni. Te, które nazwał On czystymi, są zdrowe dla ludzi, natomiast te, które nazwał nieczystymi, są dla nich niezdrowe. Bóg, największy ze wszystkich chemików, oczywiście znał chemiczne składniki w każdym rodzaju żywności. Wiedział, że te, które zawierają składniki chemiczne nieznane szesnastu głównym składnikom, jakie występują w ciele człowieka, w przypadku spożycia będą trucizną dla ciała, i dlatego wykluczył taką żywność jako nieczystą. W czasach Mojżesza żaden człowiek nie rozumiał chemii, lecz rozumiał ją Bóg. Z tego powodu żaden człowiek nie mógł dać tak dokładnych z chemicznego punktu widzenia praw co do żywności dobrej lub szkodliwej dla organizmu człowieka. Dopiero niedawno, przy pomocy analizy chemicznej, odkryto, że nieczysta żywność nazwana tak przez Mojżesza zawiera pewne składniki szkodliwe dla ludzkiego ciała, a żywność czysta ich nie posiada. Tak więc te dietetyczne prawa, przy braku chemicznej wiedzy ówczesnego człowieka, musiały pochodzić od Boga, co dowodzi, iż są one Boskim objawieniem. Izraelitom nie wolno było jeść mięsa młodego zwierzęcia tak długo, jak długo to młode było karmione piersią (2Moj. 23:19). Wyrażenie „nie będziesz gotował koźlęcia w mleku matki jego” nie zabrania używania