Epifaniczny tom 12 – rozdział 2 – str. 120
Biblia jako Boskie Objawienie
umysłowych, moralnych i religijnych, jakie towarzyszą mu w związku z otrzymaną od Boga strukturą jego usposobienia – już sama struktura ludzkiego usposobienia przemawia do charakteru Boga, by udzielił mu objawienia Siebie. Z powodu takiej, otrzymanej od Boga, struktury usposobienia należy oczekiwać, że charakter ten udzieli człowiekowi objawienia. Augustyn wyraził to w ten sposób: „O Panie, stworzyłeś nas Sobie; dlatego nasze dusze nie znajdą odpocznienia, dopóki nie odpoczną w Tobie”. Umysł człowieka pragnie wiedzy o Bogu i o swych relacjach z Bogiem, których naturalne objawienie nie może ani udzielić, ani zaspokoić. Jego uczucia moralne i religijne dążą do społeczności z Bogiem, której naturalne objawienie nie może ani udzielić, ani zaspokoić. Jeśli takie pragnienia umysłu i serca nie zostaną zaspokojone, człowiek staje się niezadowoloną i nieszczęśliwą istotą, i to do takiego stopnia, że Bóg doskonałej mądrości, sprawiedliwości, miłości i mocy nie może wiecznie tego tolerować. Tak więc istnienie takich pragnień, powstających z samej budowy człowieka, nasuwa wniosek, że Istota posiadająca charakter Boga przewidziała ich zaspokojenie, tj. przewidziała Boskie objawienie.
Doświadczenia człowieka w jego różnych warunkach wskazują, że potrzebujący i słabi oczekują pomocy z zewnątrz, by zaspokoić swoje najgłębsze potrzeby; wskazują one także, że silni i zasobni ludzie starają się im to zapewnić. Zasada analogii sugeruje zatem, że człowiek, w swych podstawowych potrzebach i słabościach naturalnie zwraca się do Boga o pomoc, której może mu udzielić tylko objawienie od Niego i której można oczekiwać od Jego siły i obfitości. Tak więc normalny człowiek zawsze chętnie przyjmuje Boskie objawienia lub to, co mieni się nimi być. Fakt, że nasza otrzymana od Boga religijność nie kończy się na samym uwielbieniu, lecz jako jeden ze swych składników posiada pragnienie społeczności z Bogiem, tzn. jest nie tylko aktywna, lecz także bierna w stosunku do Boga, oznacza, że Bóg doskonałej mądrości, mocy, sprawiedliwości i miłości udzieli nam wiedzy niezbędnej do używania tych dwóch funkcji naszej religijnej natury, co z kolei oznacza udzielenie nam przez Niego objawienia zapewniającego wiedzę na temat korzystania z takiej społeczności