Epifaniczny tom 12 – rozdział 2 – str. 122
Biblia jako Boskie Objawienie
przeciwnych i sprzecznych hipotez, teorii, wierzeń i praktyk panujących wśród ludzkości wokół tematów fizycznych, umysłowych, moralnych i religijnych, dowodzi, że rozum człowieka jest niedoskonały. Fakt, że różne szkoły niewiary opowiadają się za tak wielkim i sprzecznym z faktami błędem dowodzi, że ich rozum w najlepszym razie jest bardzo daleki od doskonałości. Chociaż Bóg pierwotnie obdarzył człowieka doskonałą, niezawodną władzą rozumowania, to fakt, że obecnie w tak wielu istotnych kwestiach prowadzi ona do błędu, dowodzi że z czasem rozum człowieka jako władza popadł w wielką niedoskonałość, która cechuje go także w zakresie jego zawartości. Tak więc rozum jako władza oraz zawartość tej władzy jest niedoskonały. Odwracamy więc to twierdzenie i mówimy, że niedoskonałość rozumu człowieka, w obydwu znaczeniach tego terminu, potwierdza potrzebę otrzymania przez człowieka Boskiego objawienia. Charakter Boga w relacji do tej potrzeby sugeruje słuszność oczekiwania takiego objawienia. Fakt, że ci, którzy nie zostali zaszczyceni Boskim objawieniem, popadli we wzajemne sprzeczności w temacie religii – zarówno w aspektach teoretycznych, jak i praktycznych – dowodzi, że rozum, pozostawiony sam sobie, nie jest w stanie odkryć dla potrzeb człowieka całej prawdy, jakiej może udzielić Boskie objawienie i jakiej wymagają potrzeby człowieka.
Drugi zarzut wobec Boskiego objawienia prezentowany jest następująco: natura jest doskonała, a więc udziela człowiekowi doskonałego objawienia naturalnego, dzięki któremu Boskie objawienie nie jest potrzebne. Do tego argumentu mamy kilka uwag: Po pierwsze, natura, tj. wszechświat widziany przez rozum i obserwację człowieka, nie jest doskonały, co oczywiste jest na podstawie faktu, że stworzenie – ani jako proces, ani jako produkt – nie jest zakończone, a więc w swym niekompletnym stanie nie może być doskonałe. To, że nie jest ona doskonała, nawet w odniesieniu do Ziemi, która jest najbardziej rozwiniętą planetą naszego układu słonecznego, oczywiste jest na podstawie dowodów jej niedoskonałości, które można zobaczyć w głodzie, suszach, zarazach, epidemiach, wulkanach,