Epifaniczny tom 12 – rozdział 2 – str. 130
Biblia jako Boskie Objawienie
Testamencie (Izaj. 30:9; 34:16; Psalm 1:2; Dan. 10:21) oraz w Nowym Testamencie (Żyd. 6:5; 2Tym. 3:15-17; Rzym. 3:2; 1Piotra 4:11; Łuk. 11:28; Żyd. 4:12; 2Tym. 2:15; Jak. 1:18). Z takim twierdzeniem część objawienia, stopniowo podawanego w postaci Starego Testamentu, towarzyszy narodowi żydowskiemu w czasie Wieku Żydowskiego i Ewangelii przez okres około 3550 lat. Naród ten uznaje też je za takie. Natomiast w postaci Starego i Nowego Testamentu towarzyszy ono światu żydowskiemu i pogańskiemu przez około 1900 lat, twierdząc, że jest Boskim objawieniem. Przez miliardy chrześcijan jest też uznawane za takie. Księga, która twierdzi coś takiego przez tyle stuleci i która na podstawie perswazji moralnej, nie siły, przekonała miliardy ludzi, że jej twierdzenie jest prawdziwe, z pewnością przychodzi do nas z co najmniej mocnymi listami uwierzytelniającymi, by zasługiwać na poważne rozważenie pytania, czy twierdzenie to jest prawdziwe.
Fakty potwierdzają, że metoda udzielenia Boskiego objawienia jest rozsądna. Na przykład fakt, że w Starym Testamencie twierdzi ono, że zostało podane przez różne narzędzia, tzn. wybitnych ludzi, takich jak Mojżesz, Samuel, Dawid, Salomon, Więksi i Mniejsi Prorocy oraz takich uczonych uczeni jak Ezdrasz i takich wykonawców jak Nehemiasz. W Nowym Testamencie utrzymuje ono, że zostało podane przez takich wybitnych ludzi, jak: Jezus, Mateusz, Marek, Łukasz, Jan, Paweł, Jakub, Piotr i Juda. Pozostaje to w harmonii z porządkiem ludzkiej historii, potwierdzając, że wielkie ruchy i dalekosiężne skutki nie są zapoczątkowywane przez masy ani przez przeciętnych przedstawicieli ludzkości, lecz przez szczególnie uzdolnione i odpowiednio przygotowane wybitne jednostki z rodzaju ludzkiego. Widać to na podstawie analizy historii religii, państwa, arystokracji, kapitału, świata pracy, sztuki, literatury, nauki, wynalazczości, edukacji, filozofii, medycyny, prawa, wojskowości itp. Także fakt, że Biblia w swych kilku częściach była podawana w różnych czasach, pozostaje w harmonii z przebiegiem wszystkich wybitnych, mniej lub bardziej