Epifaniczny tom 12 – rozdział 2 – str. 171
Biblia jako Boskie Objawienie
w odniesieniu do wiernych odbywa się to według zasady: „przykazanie za przykazaniem, przykazanie za przykazaniem, przepis za przepisem, przepis za przepisem, trochę tu, trochę tam”. W ten sposób podawany był każdy z siedmiu elementów Biblii. Prześledźmy jej doktryny, nauki etyczne, obietnice, napomnienia, proroctwa, historie i typy, a przekonamy się, że każdy z tych oddzielnych elementów w akcie podawania i wyjaśniania był stopniowany i rozłożony w czasie. Żaden zarys tych siedmiu części nie jest w całości omówiony w jednym miejscu. W każdym takim przypadku odbywa się to na zasadzie „trochę tu, trochę tam”, najpierw przy jego podawaniu, a następnie wyjaśnianiu. Tak jak najwyższa umiejętność i mądrość przejawia się w umieszczeniu tam całego planu, jednak w bardzo nieuporządkowany, rozproszony i niespójny sposób, tak najwyższa umiejętność i mądrość przejawia się w przekazaniu tego wszystkiego, bez zagubienia jakiejkolwiek części, jednak według zasady „trochę tu, trochę tam”. Przekazanie Biblii można porównać do miliardów liter, każda na oddzielnym kawałku papieru, które wymieszane, niepołączone i w różnym czasie zostały wrzucone do jednego pojemnika, tak by utworzyć ogromny chaotyczny stos, a następnie zostały rozwiane przez wiatr, by stworzyć najpiękniejszą i we wzniosły sposób stworzoną opowieść, jaka kiedykolwiek została napisana. Gdy zastanawiamy się nad różnorodną mądrością Boga widoczną w Jego planie, słusznie możemy zawołać słowami św. Pawła, których w Rzym. 11:33-36 użył w odniesieniu do pewnego elementu tego planu – związku Izraela z nim: „O głębokości bogactwa i mądrości i znajomości Bożej! Jakże niezbadane są sądy jego i niedoścignione drogi jego [przez niewybranych]! Bo któż [z niewybranych] poznał umysł Pański? Albo kto był doradcą jego? Albo kto mu coś najpierw dał, a potem otrzyma za to zapłatę? Albowiem z niego i przezeń i w nim są wszystkie rzeczy; jemu niech będzie chwała na wieki. Amen„.
Jak wykazaliśmy, zarysowany powyżej plan jako całość i w częściach dowodzi, że jego mądrość musi pochodzić od Najwyższej Istoty, ponieważ nie mógł go stworzyć nikt poniżej