Epifaniczny tom 12 – rozdział 1 – str. 7
BIBLIA
W OGÓLNYCH ZARYSACH
OGÓLNE FAKTY DOTYCZĄCE BIBLII – OGÓLNE UWAGI O JEJ WALORACH LITERACKICH – OGÓLNE UWAGI NA TEMAT KANONU STAREGO TESTAMENTU – OGÓLNE UWAGI NA TEMAT KANONU NOWEGO TESTAMENTU
Słowo Biblia pochodzi od greckiej, zdrobniałej formy rzeczownika rodzaju nijakiego w liczbie mnogiej: biblia [dosłownie: książeczki], między innymi używanego w grece na określenie ksiąg Starego i Nowego Testamentu oraz innych pism. Chryzostom, jeden z czterech greckich ojców kościoła, zmarły w 407 roku, wydaje się być pierwszym, który użył tego terminu jako nazwy dla Pisma Świętego. Słowo biblia pochodzi od greckiego słowa biblos, które najpierw oznaczało łyko papirusu, a potem zaczęło oznaczać książkę. Septuaginta używa wyrażenia ta biblia [księgi, książki], tłumacząc odpowiednie wyrażenie hebrajskiego tekstu Dan. 9:2, zastosowane w odniesieniu do tych pism Starego Testamentu, jakie były już wtedy spisane. Częściowa aluzja do tej nazwy występuje w Prologu do (apokryficznej) księgi Jezusa, syna Syracha [Kaznodziei], około 200 r.p.n.e., gdzie trzecia część podziału hebrajskiego Starego Testamentu nazwana jest „pozostałymi księgami”. W innej księdze apokryficznej (1 Mach. 12:9) cały Stary Testament nazwany jest „świętymi księgami”. Chrześcijańscy pisarze (2 Klemensa 14:2) wcześnie przyjęli tę nazwę dla Starego Testamentu, a od czasów Chryzostoma zaczęła ona obejmować obydwa Testamenty. Kościół zachodni przyjął to greckie słowo jako nazwę obydwu Testamentów, które aż do XIII wieku były zwane