Epifaniczny tom 12 – rozdział 1 – str. 32
Biblia w ogólnych zarysach
biskupa Lowtha i wydać ją z licznymi przypisami w języku niemieckim. Upłynęło wiele lat bez postępu w tej dziedzinie wiedzy biblijnej, aż w końcu wielki niemiecki poeta i kaznodzieja, John Godfred Herder, pod koniec XVIII wieku wydał niezwykłą książkę zatytułowaną Duch poezji hebrajskiej. Ci trzej panowie położyli fundament pod studiowanie Biblii jako literatury. Najzdolniejszym współczesnym propagatorem tej dziedziny był dr Richard G. Moulton z uniwersytetu w Chicago, którego Biblia współczesnego czytelnika jest klasyką w przedstawianiu literackości Biblii, książką, którą na pewno doceni każdy miłośnik Biblii. Zawiera ona tekst całej Biblii, a także trzech poetyckich ksiąg apokryficznych, potraktowany jak literatura i zaopatrzony w przypisy literackie. Z literackiego punktu widzenia, czyni ona Biblię czymś cudownym. Moulton wydobywa literackie aspekty Biblii. Sprawia, że opisane w niej osoby i wartości literackie mienią się ciepłymi i żywymi kolorami przed zachwyconym czytelnikiem. Rzeczywiście dowiódł on, że w swych literackich wartościach, które oczywiście nie są jej głównym przymiotem, Biblia przynajmniej w części starotestamentowej dorównuje każdej innej literaturze.
Ogólnie mówiąc, literatura wszystkich narodów powstaje w dwóch postaciach: prozy i poezji. Przekład A.V. wszystkich nas przyzwyczaił do tego, że Biblia jest prozą. Jednak wielu wydaje się być nieświadomych faktu, że całe księgi Biblii w języku hebrajskim są poezją. Dotyczy to niemal wszystkich pism proroków i Ijoba oraz wszystkich Psalmów, Przypowieści, Pieśni i Kaznodziei. Tylko narracyjne fragmenty proroctw Izajasza, Jeremiasza i Ezechiela oraz Ijoba są prozą. Reszta to poezja. Biblijna proza jest szczególna, ponieważ istnieje w każdym jej rodzaju. Znajdziemy tutaj eseje, takie jak 1 Kor. 13:1-13; 2 Piotra i Judy. Biblia jest bogata w historie, co możemy zauważyć w 1 Mojżeszowej, częściowo w 2 Mojżeszowej, 3 Mojżeszowej, 4 Mojżeszowej i 5 Mojżeszowej, a także z niewielkimi wyjątkami u Jozuego, Sędziów, 1 i 2 Samuela, 1 i 2 Królewskiej oraz części Kronik Starego Testamentu, jak również w Dziejach Apostolskich Nowego Testamentu.