Epifaniczny tom 12 – rozdział 1 – str. 34
Biblia w ogólnych zarysach
np. faraona, Sisery, Absaloma, obydwu Herodów itd. Większość biblijnych dwuznaczności gubi się w tłumaczeniu, ponieważ język angielski nie ma dwuznacznych słów odpowiadających tym, jakich używa hebrajski czy greka.
Stary Testament bogaty jest w poezję. Jednak poezja hebrajska jest całkowicie odmienna od współczesnej poezji europejskiej czy amerykańskiej, która polega na stosowaniu rymów oraz pewnego rodzaju poetyckich środków artystycznego wyrazu. Rytm dźwięku jest podstawą poezji europejskiej i amerykańskiej, natomiast u źródła poezji hebrajskiej tkwi rytm myśli. W swej istocie poezja hebrajska opiera się więc na piękniejszej podstawie niż poezja niebiblijna. Pod względem złożoności budowy i głębi oryginalności poezja hebrajska znacznie wyprzedza poezję narodów chrześcijaństwa. Rytm myśli sprawia, że dusza poezji hebrajskiej składa się z równoległych myśli w formie porównań lub kontrastów. W przypadku paraleli porównawczych, zwykle zwanych paralelizmami, ta sama myśl powtórzona jest innymi słowami albo wyrażone są bardzo podobne myśli. Jako przykład tego pierwszego możemy zaproponować Psalm 25:9: „Poprowadzi cichych w sądzie, a nauczy pokornych [cichych – A.V] drogi swojej”. Jako podwójny tego przykład możemy podać Izaj. 62:1: „Dla Syjonu milczeć nie będę, a dla Jeruzalemu nie uspokoję się (…)”. Kolejny przykład to Psalm 2:1: „Dlaczego się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?” Jako przykład paralelizmu kontrastowego możemy zacytować Przyp. 10:1: „Syn mądry rozwesela ojca; ale syn głupi smutkiem jest matki swojej”. Psalmy zawierają zwykle paralelizmy porównawcze, a Przypowieści kontrastowe. Często jednak występuje sytuacja odwrotna, np. Psalm 37 i Przyp. 1-3. Przykłady te to tylko ogólne zasady dotyczące form wyrazu stosowanych w poezji hebrajskiej. Występują w niej drobne szczegóły, które budowę wierszy hebrajskich czynią o wiele trudniejszą od najbardziej skomplikowanych form poezji występującej wśród narodów chrześcijaństwa, pogańskich Greków czy Rzymian. Szczegółowy ich opis byłby