Epifaniczny tom 12 – rozdział 1 – str. 57
Biblia w ogólnych zarysach
że wzdłuż i wszerz tych fragmentów biegną układy siódemek i ich wielokrotności. To samo dotyczy każdego innego fragmentu Biblii. Osiągnięcie tak zdumiewających matematycznych rezultatów i jednoczesne wyrażenie ich najwyższą formą światowej literatury pod każdym względem jest unikalnym osiągnięciem literackim. Dlatego nie wahamy się przypisać Biblii palmy pierwszeństwa jako literaturze. Jest to imponujący dowód jej Boskiego Źródła i Autorstwa.
Po zbadaniu ogólnych zarysów literackości Biblii naturalnie powstaje pytanie: Jakie księgi należą do Biblii? Z naszej definicji Biblii jako natchnionego objawienia Boga (która wyklucza Jego nienatchnione objawienie zawarte w przyrodzie), udzielonego przez Niego za pośrednictwem specjalnie natchnionych narzędzi, nasza odpowiedź na to pytanie brzmi: Do Biblii należy każda natchniona przez Boga księga. Począwszy od drugiego stulecia w języku kościelnym termin kanon (greckie słowo oznaczające regułę) jest używany synonimicznie z Biblią jako źródłem wiary i regułą praktyki, podanymi przez Boga Jego ludowi. Dlatego u różnych chrześcijańskich autorów sens powyższego pytania (Jakie księgi należą do Biblii?) oddawany jest następująco: Jakie księgi należą do kanonu? Mówią więc o kanonie kościoła żydowskiego, przez co mają na myśli Stary Testament, oraz o kanonie kościoła chrześcijańskiego, przez co mają na myśli Stary i Nowy Testament. Ponieważ nasz temat jest obszerny, najpierw omówimy kanon kościoła żydowskiego, tj. księgi, które kościół żydowski przyjmował jako pochodzące od Boga i natchnione objawienie dla kościoła żydowskiego, za pośrednictwem Jego specjalnych, natchnionych narzędzi. Ujmując to inaczej, jakie księgi dał Bóg kościołowi żydowskiemu jako Swoje objawienie za pośrednictwem Swoich specjalnie natchnionych narzędzi? Tak naprawdę, Bóg mógł dokonać objawienia przez Swoje specjalne, natchnione narzędzia bez względu na to, czy kościoły żydowski i chrześcijański przyjęłyby je czy