Epifaniczny tom 12 – rozdział 1 – str. 96
Biblia w ogólnych zarysach
jego oszukańczy charakter. To samo uczynił Efrem (325 r.n.e.), tak więc jego cały Nowy Testament został zrekonstruowany. Mocno świadczy to o następujących faktach: (1) że słowo w słowo skopiował on brzmienie czterech Ewangelii i dziesięciu listów Pawła, jeśli nie przeczyły one jego poglądom; (2) że wprowadził niewielkie zmiany w słownictwie, by najbardziej podobne myśli doprowadzić do harmonii z własnymi poglądami; (3) że pomijał on wszystko to, co przeczyło jego poglądom i nie mogło być naciągnięte tak, by je popierać; (4) że dodał on rzeczy nie znajdujące się w prawdziwym Nowym Testamencie, by nauczać swych poglądów nie mających żadnej podstawy w oryginałach oraz (5) że bardzo zmienił te fragmenty, które mogły być naciągnięte do wersji zgodnej z jego poglądami, chociaż oryginał nie sugerował takich nowych myśli.
Zmienienie w tych pięciu formach prawdziwego Nowego Testamentu w Nowy Testament jego sekty jest wymownym pozytywnym dowodem kanoniczności odpowiednich 14 ksiąg Nowego Testamentu. Odrzucenie przez niego pozostałych 13 jest wymownym negatywnym dowodem ich kanoniczności, ponieważ nie mogły być one doprowadzone do harmonii z jego poglądami, zgodnie z przyjętą przez niego zasadą powszechnej zgody jego Ewangelii i Apostoliconu z naszymi czterema Ewangeliami i dziesięcioma listami Pawła. Cztery listy Pawła, jakich nie chciał wykorzystać, to 1 i 2 Tym., Tyt. i Żyd. Jego Ewangelia i Apostolicon oznaczają oczywiście, że posiadał on cztery Ewangelie i dziesięć listów Pawła jako podstawę swej pracy. Negatywnie oznacza to także, że miał przed sobą pozostałe 13 ksiąg Nowego Testamentu, lecz odrzucił je, ponieważ nie mógł podporządkować ich swemu celowi. Na przykład, list do Żydów tak wszechstronnie oparty jest na Starym Testamencie, że odrzucając Stary Testament, w żaden sposób nie mógł on wypaczyć go, by odpowiadał jego punktowi widzenia, i dlatego wcale z niego nie korzystał. Z podobnego powodu nie mógł wykorzystać Objawienia. Pasterskie pouczenia, z których składają się trzy pastoralne listy Pawła, podobnie uczyniły je nieprzydatnymi dla niego. Twierdził on, że były one tylko prywatnymi listami Pawła i jako takie nie powinny