Epifaniczny tom 15 – rozdział 2 – str. 120
Chrystus: jego wąska droga
Ojcze, że się tak upodobało tobie”. W tej modlitwie nie ma żadnej prośby. Jezus cieszył się i dziękował Bogu za ten element Boskiego planu, w którym Jego mądrość, moc, sprawiedliwość i miłość zakryła wyborcze zarysy planu przed pysznymi, wyniosłymi i samowystarczalnymi, a objawiła je cichym i pokornym. Było to dla dobra obydwu klas: niemowląt, z powodu gotowości do próby w ramach wyborczych zarysów planu, a dla tych drugich – z powodu braku gotowości do takiej próby – odpowiednie będą zarysy wolnej łaski. Dlatego Jezus mógł radować się w związku z obecnymi celami Boga w odniesieniu do obydwu klas. Przy grobie Łazarza nasz Pan zaniósł znamienną modlitwę dziękczynienia bez prośby. Modlitwa ta sugeruje jednak, że wcześniej została zaniesiona prośba: „Jezus (…) rzekł: Ojcze, dziękuję tobie, żeś mnie wysłuchał. A Jam wiedział, że mnie zawsze wysłuchujesz; alem to rzekł z powodu ludu wkoło stojącego, aby uwierzyli, żeś ty mnie posłał” (Jan 11:41, 42). Jak sam stwierdza, Jezus zaniósł tę dziękczynną modlitwę z powodu obecnych tam ludzi, tak by cud, którego miał dokonać, mógł ich przekonać, że był Posłańcem Boga. Jakże prosta jest ta modlitwa! Jakie zapewnienie wyraża! Jak bliską jedność ukazuje między Ojcem a Synem! To dziękczynienie łączy prostotę i wzniosłość w bardzo znamienny sposób. Komentowaliśmy już Jego modlitwy z Jan 12:27, 28 oraz te w Getsemane, tak więc nie podamy na ich temat niczego więcej.
Najdłuższa i najbogatsza w informacje modlitwa naszego Pana, znana jako Jego modlitwa arcykapłańska, przytoczona jest w Jana 17. Znajduje się w niej tylko pięć próśb: jedna za sobą – by Ojciec Go uwielbił (1,5) – trzy za Apostołami – 1) by wszyscy byli jednością, jak Ojciec i Syn są jednością (11), 2) by byli zachowani od złego (15) oraz 3) by zostali uświęceni przez prawdę (17) – a jedna za resztę Kościoła – by wszyscy byli jednością, jak jednością są Bóg i Chrystus (21). Cała pozostała część tego rozdziału składa się ze społeczności Chrystusa z Ojcem. Pragniemy w krótkości streścić tę społeczność!