Epifaniczny tom 15 – rozdział 9 – str. 567
Duch Święty: jego łaski dominujące
posiadają więcej ducha zdrowego rozsądku od innych. Często stwierdzamy, że niektórzy bracia znajdujący się na tej drodze przez bardzo krótki czas prześcigają pod tym względem innych, którzy kroczą tą drogą o wiele dłużej. Różnica ta przede wszystkim jest wynikiem tego, że ci pierwsi cechują się większą miarą ducha poświęcenia; po drugie, jest to wynikiem faktu, że są bardziej utalentowani przez dziedziczenie, otoczenie i ćwiczenie; po trzecie, jest to wynikiem faktu, że Bóg o wiele częściej ich używa z powodu pierwszej i drugiej przyczyny tej różnicy. Jeśli używamy Boskiej mądrości, będziemy zachowani od postępowania niektórych z naszych braci, którzy z powodu braku mądrości popełniają wszelkiego rodzaju błędy w sprawach świeckich i religijnych, ze szkodą dla samych siebie i innych, zniesławiając Boga i przynosząc wstyd prawdzie i jej duchowi. Jakże często brak mądrości w posługiwaniu się prawdą szkodzi sprawie, którą miłują, jak również im samym i innym. Ich postępowanie utrudnia Boski zamiar udzielenia im ducha zdrowego rozsądku.
Tak cenna zaleta zasługuje na to, by ją rozwijać. Dlatego stale powinniśmy dążyć do rozwijania Boskiej mądrości. By to uczynić, najpierw, przynajmniej w pewnym stopniu, musi być rozwinięty każdy z jej składników; gdy będą już obecne pojedynczo, muszą być tak połączone, by stać się mądrością. Przede wszystkim więc należy rozwijać wiarę. Wiara to umysłowa ocena i poleganie serca na Bogu i Chrystusie w Ich osobach, charakterach, słowach i czynach. Najlepszą metodą rozwijania wiary jest skupienie umysłu i serca – siłą woli – na biblijnych myślach dotyczących osób, charakterów, słów i czynów Boga i Chrystusa oraz poddawanie umysłu i serca – siłą woli – wpływowi takich myśli. Ta metoda jest także najlepsza do rozwijania wiary, szczególnie w jej związku z nadzieją i wiedzą jako dwoma pozostałymi składnikami mądrości. Można by przedstawić inne metody rozwijania wiary jako składnika zdrowego rozsądku, lecz wystarczy przytoczyć tutaj główną i najlepszą z nich. Nadzieja to pragnienie i oczekiwanie osiągnięcia jakiegoś dobra.