Epifaniczny tom 15 – rozdział 9 – str. 591
Duch Święty: jego łaski dominujące
W ten sposób moglibyśmy wskazywać na wiele innych pełnych miłości czynów, którym brakuje tej czy innej łaski, lecz nie jesteśmy w stanie wskazać na żaden przejaw miłości pozbawiony dobrej woli. Skoro dobra wola zawsze jest obecna w każdym akcie miłości, musi być ona istotą miłości. Musi więc być tą częścią istoty sprawiedliwości, która jest częścią miłości. Sprawiedliwość jest zatem miłością obowiązkową – dobrą wolą, która musi być właściwa, by taką miłość uczynić sprawiedliwością. Widzimy więc, że bez połączenia dobrej woli z obowiązkiem nie ma sprawiedliwości.
Dostrzegamy zatem, że sprawiedliwość przede wszystkim jest kwestią dwóch naszych uczuć – sumienności i dobrej woli, czyli miłości; nie jest więc bezinteresowną dobrą wolą, lecz obowiązkową dobrą wolą – obowiązkową miłością. Zatem sprawiedliwość przede wszystkim jest motywem dwóch religijnych uczuć. Sprawiedliwość to jednak coś więcej niż te dwa religijne uczucia. Gdyby bowiem były nią tylko one, uczyniłoby to sprawiedliwość tylko tymi dwoma uczuciami i sprowadziłoby ją do kwestii uczucia. To prawda, że są one podstawami sprawiedliwości, a jako takie – jej siłą motywującą. Jednak sprawiedliwość to coś więcej niż tylko motyw. Motywy nie muszą bowiem przechodzić w pragnienia, nie mówiąc już o wynikających z nich myślach, słowach lub czynach. Takie motywy muszą bowiem pobudzać wolę do odpowiednich działań w postaci chęci, które mogą się pojawić lub nie, zgodnych z tymi motywami sumienności i dobrej woli. Powstające pragnienia pobudzają intelekt do odpowiedniego myślenia, tj. do myślenia sprawiedliwie oraz niemyślenia niesprawiedliwie. Co więcej, pragnienia te muszą wpływać na język, by unikał wypowiadania niesprawiedliwych rzeczy, a wypowiadał rzeczy sprawiedliwe. Pragnienia te muszą wpływać na ręce, by unikały rzeczy niesprawiedliwych, a czyniły rzeczy sprawiedliwe. Wreszcie, pragnienia te muszą wpływać na nogi, by unikały ścieżek błędu i nieprawości, a chodziły ścieżkami prawdy i prawości. Tak więc składnikami, częściami sprawiedliwości są sumienność, dobra wola oraz odpowiednie pragnienia, myśli, słowa i czyny.