Epifaniczny tom 15 – rozdział 9 – str. 626
Duch Święty: jego łaski dominujące
Te cztery łaski w swym urzędzie dominacji pokonują te wady przez bezpośrednie agresywne sprzeciwianie się im, przez ograniczanie ich działania, przez opieranie się im przy pomocy zalet i łask innych niż przeciwieństwa tych wad oraz przez zastępowanie ich zaletami i łaskami przeciwnymi tym wadom. Po siódme, pokonują zło przez oczyszczanie od zła, jego unikanie, odrywanie od niego uwagi oraz tworzenie zapory nieprzenikalnej dla zła. Dominację tę sprawują przez używanie wszystkich stosownych ogólnych i szczególnych metod rozwijania charakteru, jak również ich procesów i kierunków działań. Ich dominacja jest zatem wielostronna, a właściwie wszechstronna, ponieważ Duch Święty przebywa, działa i ma swą treść w nich – głównie w nich. Tą uwagą kończymy omawianie tego zarysu Świętego Bożego Ducha w nas.
Duchu Święty, przegoń smutek;
Przebij mrok nużącej nocy;
Przyjdź, o źródło radości i szczęścia,
Tchnij swym życiem, olśnij swym światłem.
Z wysokości bez miary,
Niczym łaskawy deszcz spadają,
Największe skarby
Jakich człowiek może pragnąć, a Bóg udzielić.
Autorze nowego stworzenia,
Przyjdź z balsamem i z mocą;
Zamieszkaj w naszych sercach;
A łaski Twe obleją nasze dusze.
Przez Twego Ducha, Boże pokoju,
Usłysz, ach usłysz nasze błagania;
Z pełnią Twej łaski,
Odpocznij na Swoim ludzie.