Epifaniczny tom 15 – rozdział 6 – str. 390
Duch Święty: jego istota
i rozumu [usposobienie, które właściwie postrzega i rozumuje], duch rady [usposobienie, które udziela prawdziwych rad oraz działa z praktyczną zdolnością] i mocy [usposobienie, które posiada siłę woli w postaci samokontroli i cierpliwości, wytrwałości, by podejmować i realizować swe decyzje], duch umiejętności [usposobienie, które jest biegłe w znajomości Boskich rzeczy] i bojaźni Pańskiej [pełne czci usposobienie sprawiedliwości i miłości wobec Boga i innych]. Analiza tego fragmentu prowadzi do faktu potwierdzającego to, że Boski Duch, usposobienie, jest duchem mądrości, który taktownie stosuje wiedzę do osiągania dobrych rezultatów; jest duchem mocy, który działa w samokontroli i cierpliwości; jest duchem sprawiedliwości, który darzy miłością obowiązkową dobre zasady i Jego stworzenia; jest też duchem miłości, który raduje się w dobrych zasadach oraz w tych będących w harmonii z nimi, który pozostaje we współczującej jedności z nimi, który współczuje im w przypadku dysharmonii z dobrymi zasadami lub traktowania niezgodnie z dobrymi zasadami, a także lituje się nad światem z podobnych powodów, radując się z ofiarowania się w celu szerzenia dobrych zasad w interesie innych. Werset ten dowodzi, że Boski duch to Jego mądre, potężne, sprawiedliwe i miłujące usposobienie.
Niektórzy mogą jednak mieć zastrzeżenia, twierdząc, iż werset ten traktuje o Chrystusie oraz o tym, czego Bóg Mu udzielił. Zgadzamy się z tym (Izaj. 42:1). Jednak zarówno ten, jak i inne fragmenty uczą, że Bóg udzielił Mu Swego własnego ducha, usposobienia w jego pełni (Jana 3:34; Dz.Ap. 10:38; Kol. 2:9). Opisany tutaj Duch [usposobienie] Chrystusa oraz Boski Duch [usposobienie] są identyczne (Jan 10:30; 17:11, 21, 22). Ponadto, werset ten wprost stwierdza, że Bóg udzielił Chrystusowi Swego własnego ducha. Opisany tutaj duch nie jest więc istotą duchową, lecz własnym duchem [usposobieniem] Boga w Nim samym, choć przekazywanym przez Boga Chrystusowi. Tak więc znaczeniem Boskiego Ducha, Świętego Ducha, jest Boska moc oraz Jego usposobienie – doskonałe w mądrości, mocy, sprawiedliwości i miłości – doskonałe same w sobie,