Epifaniczny tom 16 – rozdział 8 – str. 314
Uwagi na temat różnych zarysów Boskiego Planu
niebiańskich zastępów, uzyskanie najwyższej Boskiej łaski (Obj. 3:21), odziedziczenie wszystkich rzeczy (Żyd. 1:2), otrzymanie wszelkiej władzy Jehowy w niebie i na ziemi, powszechnej władzy nad aniołami, Maluczkim Stadkiem, Wielką Kompanią i Młodocianymi Godnymi, jak również nad upadłymi ludźmi i aniołami, wyznaczającej granice ich działania, i wreszcie sprawowanie przez Niego tej władzy.
Po drugie, wniebowstąpienie Jezusa przyniosło błogosławieństwa także innym. Bóg skorzystał na wniebowstąpieniu Jezusa, pozyskując wiernego Zastępcę; skorzystali dobrzy aniołowie, otrzymując w swej służbie na rzecz Kościoła i wszechświata Zarządcę, o wiele wyższego od Jezusa jako Logosa; Maluczkie Stadko, Wielka Kompania i Młodociani Godni skorzystali w ten sposób, że stał się On ich nauczycielem, usprawiedliwieniem, uświęceniem i wyzwoleniem (1Kor. 1:30); świat korzysta dlatego, że już w tym życiu otrzymuje pewne ograniczone błogosławieństwa oraz dlatego, że w celu jego wyzwolenia Jezus przygotowuje Maluczkie Stadko, wraz z Wielką Kompanią i Młodocianymi Godnymi jako pomocnikami; pokutujący upadli aniołowie dostępują wielkiego błogosławieństwa w wyniku wniebowstąpienia Jezusa w związku z objęciem przez Niego urzędu Wyzwoliciela. Jego wniebowstąpienie oznacza w końcu, że przez nieskończone wieki będzie On poszerzał Swe dziedzictwo, udoskonalając jedną planetę po drugiej i doprowadzając do doskonałości nowe rzędy istot. Szczegóły na temat wniebowstąpienia Jezusa znajdują się w naszej książce Chrystus – Duch – Przymierza, s. 305-314.
(2) Dwie ofiary za grzech (Żyd. 13:12, 13). Piramidka g na poziomie N reprezentuje Jezusa jako ofiarę za grzech, którą było Jego człowieczeństwo, natomiast piramidka h reprezentuje Go jako nowe stworzenie, które ofiarowało to człowieczeństwo. Kościół jako nowe stworzenia jest zilustrowany w niezupełnej piramidce n na poziomie M, poziomie spłodzenia z Ducha. Uwielbiony Jezus jest tym, który kieruje ofiarowaniem jego człowieczeństwa jako drugiej ofiary za grzech, a członkowie