Epifaniczny tom 16 – rozdział 8 – str. 344
Uwagi na temat różnych zarysów Boskiego Planu
przymierzu co Jezus – pod zarysami Sary Przymierza Potwierdzonego Przysięgą (Gal. 3:14-17,26-29; 5:21-31; Rzym. 9:7-9; Żyd. 6:12-20). Nie mogą być one zatem rozwijane przez Nowe Przymierze, gdyż aż do śmierci Jezusa na Kalwarii nie było ono nawet zagwarantowane (Żyd. 7:22), nie wspominając już nic o jego działaniu. Po trzynaste, inauguracja Nowego Przymierza jako antytyp inauguracji Starego Przymierza następuje po Wieku Ewangelii (Żyd. 12:18-29). Po czternaste, działanie Nowego Przymierza dopiero po Wieku Ewangelii jest zgodne samo z sobą, z wszystkimi wersetami i doktrynami Biblii, z Boskim charakterem, z okupem i ofiarami za grzech, z celami Pisma Świętego oraz faktami. Szczegóły w E 6, s. 667-728.
(26) Przyjdź królestwo twoje (Mat. 6:10). Królestwo w znamienny sposób wspominane jest w całym Piśmie Świętym – w samym Nowym Testamencie ponad 150 razy. Słowo królestwo jest obecnie często używane w znaczeniu terytorium, państwa lub narodu pod rządami króla lub królowej. W Biblii oznacza ono również królewskiego władcę lub władców (por. 2Moj. 19:5,6; Mat. 21:43; 1Piotra 2:9; Obj. 1:5,6; 5:10) oraz władze, dzięki której rządzi król lub królowa (1Kor. 15:24; Łuk. 22:29; Jana 18:36; Dan. 4:31; 7:14,18,27). Tak więc wyrażenia „królestwo Boże” oraz „królestwo niebieskie” niemal zawsze odnoszą się do królewskich władców – Jezusa i Jego wiernego Maluczkiego Stadka, którzy będą reprezentować Jehowę, wykonując Jego władzę jako Jego Przedstawiciele. Wyrażenia te stosowane są do nich z punktu widzenia dwóch poziomów istnienia: po pierwsze, w czasie ich ziemskiego życia, w ich stanie embrionalnym, w warunkach cierpień i opozycji ze strony diabła, świata i ciała (Mat. 11:12, por. Dz.Ap. 14:22; 2Tym. 2:10-12; 3:12; Mat. 16:19, por. Dz.Ap. 2:14; 11:13, 14; Kol. 1:13; 1Kor. 4:8); po drugie, w czasie ich niebiańskiego istnienia, w ich stanie narodzenia, podczas gdy rządzą oni w wielkiej mocy i chwale (Łuk. 21:31; 22:29, 30, por. Mat. 19:28; 2Tym. 4:1; Jak. 2:5; 2Piotra 1:10,11; Obj. 2:26,27; 3:21; 5:10; 20:4-6, por. 1Kor. 15:23-26, 42-44, 51-54 oraz 1Tes. 4:16,17; Dan. 7:13, 14, 18, 22, 26, 27; moglibyśmy podać wiele