Epifaniczny tom 16 – rozdział 8 – str. 348
Uwagi na temat różnych zarysów Boskiego Planu
Z czego składa się poświęcenie? Przede wszystkim składa się z oddania Bogu wszystkiego co ludzkie i przyjęcia Jego woli zamiast własnej, (a) w samozaparciu (Mat. 16:24) i wyrzeczeniu się świata (Mar. 10:37-39); jak również z (b) rozmyślania o Słowie Pana (Psalm 119:97; 2Tym 2:15), (c) czujności i (d) modlitwy (Mat. 26:41; Kol. 4:2), (e) głoszenia Słowa Bożego (2Tym. 4:2), (f) praktykowania go (Jak. 1:22), a także (g) cierpienia za wierność jemu (2Tym. 2:12).
Jakie są cechy poświęcenia? W Rzym. 12:1, używając słowa „żywą”, tj. energiczną, apostoł wskazuje na moc jako przymiot charakteru objawiający się w związku z poświęceniem; przez słowo „świętą” wskazuje na miłość, ponieważ miłość jest prawdziwym duchem świętości; przez słowo „przyjemną” odwołuje się do sprawiedliwości, ponieważ dzięki zasłudze naszego Pana Jezusa, która czyni nas prawymi, sprawiedliwymi przed Bogiem, jesteśmy dla Niego przyjemnymi; przez słowo „rozumną” pokazuje mądrość. A zatem w tym tekście o poświęceniu dostrzegamy te same cztery wielkie przymioty charakteru, jakie są obecne w charakterze Boga.
Dlaczego ludzie powinni się poświęcać? Ponieważ wszystko zawdzięczają Bogu (Mat. 22:37), należąc do Niego z powodu stworzenia i odkupienia. Poświęcenie przynosi chwałę Bogu (1Piotra 4:11), podnosi nas samych i innych (1Kor. 6:9-11) oraz zwycięża zło (Rzym. 12:19-21).
Czy poświęcenie jest możliwe? Jest ono możliwe nie dzięki naszej własnej sile, lecz dzięki sile, jakiej udziela nam Pan przez Swego Ducha, Słowo i opatrzność (2Kor. 3:5; Filip. 4:13).
Z czego powstaje poświęcenie i jak jest realizowane? Jeśli poświęcenie jest właściwe, nie powstaje ono z powodu lęku przed karą ani z pragnienia zdobycia aprobaty innych, ani dzięki nadziei uzyskania nagrody, lecz z wdzięczności i oceny „litości Bożych”, tzn. Jego dotychczasowych łask, dzięki którym w sercu poświęcającego się budzi się wiara i miłość. Poświęcenie jest realizowane przez wierność w kroczeniu śladami Mistrza, w czynieniu rzeczy, które składają się na poświęcenie (według wyżej podanej listy).