Epifaniczny tom 16 – rozdział 6 – str. 267
Drugie piekło Biblii
się do warunków istniejących po Tysiącleciu dla tych, którzy zostaną uznani za godnych życia. W czasie Wieku Tysiąclecia Bóg poprzez działania i błogosławieństwa Królestwa związane z Nowym Przymierzem otrze łzy, które proces umierania sprowadził na całą rodzinę ludzką. Po tym wspaniałym Wieku Tysiąclecia i jego Małym Okresie nie będzie więcej umierania, a wierni otrzymają życie wieczne. Ludzie nie będą już płakać z powodu smutku, jak płaczą w stanie klątwy; nie będą też już doświadczać bólu, ponieważ pierwsze rzeczy przeminą. A wszystkie rzeczy (chwała niech będzie za to Bogu!) przez nieskończone wieki będą w pełni doskonałe dla tych, którzy w Wieku Tysiąclecia okażą się wierni. Wysławiamy Boga za to, że przeminą rzeczy związane z klątwą. W ten sposób ma być zniszczona śmierć, wrzucona do jeziora ognia (Obj. 20:13,14).
(5) Także pierwsze piekło ma być wrzucone do jeziora ognia (Obj. 20:13, 14). W rozdziale „Pierwsze piekło Biblii” zbadaliśmy już literalne wersety, takie jak Ozeasz 13:14; 1Kor. 15:54-57 itp., które dowodzą, że pierwsze piekło będzie całkowicie i wiecznie unicestwione przez obudzenie umarłych, i dlatego nie będziemy ich tutaj powtarzać.
(6) Do jeziora ognia wrzuceni też będą niepoprawni grzesznicy (Obj. 20:15; 21:8). Wiele literalnych wersetów dowodzi, że zostaną oni zniszczeni – zupełnie, całkowicie i wiecznie unicestwieni. Ijoba 31:3 podaje: „Czyż nie przygotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?”. Psalm 9:6: „Rozgromiłeś pogan, zatraciłeś złośnika, imię ich wygładziłeś na wieki wieczne”. Ci, którzy w czasie i pod koniec Wieku Tysiąclecia nie poddadzą się odpowiednio sprawiedliwym prawom i zarządzeniom Królestwa, umrą jako przeklęci w wieku 100 lat (Izaj. 65:20) albo jako ci, którzy nie wypełnią swych dni dobrem, w związku z kuszeniem ludzkości przez szatana w Małym Okresie. Tak jak w przypadku szatana, wszyscy oni zostaną wyrzuceni z Boskiej pamięci: na wieki wieczne