Epifaniczny tom 16 – rozdział 6 – str. 271
Drugie piekło Biblii
2Tes. 1:9: „Którzy pomstę odniosą, wieczne zatracenie od obliczności Pańskiej i od chwały mocy jego”. Św. Paweł mówi tutaj o tych, którzy obecnie znajdują się na próbie do życia i odrzucają prawdę, okazując się niewiernymi. Należą oni do dwóch klas (w. 8): „tych, którzy Boga nie znają” – tych nowych stworzeń w Babilonie, które nigdy nie przyszły do prawdy, lecz odrzuciły ją i jej ducha, oraz „tych, którzy nie są posłuszni Ewangelii Pana naszego Jezusa Chrystusa” – tych w prawdzie, którzy buntują się przeciwko niej (Efez. 5:6). W Tysiącleciu także będą podobne dwie klasy – ci, którzy umrą w wieku 100 lat (którzy „Boga nie znają”) oraz ci, którzy umrą pod koniec tego wieku („którzy nie są posłuszni Ewangelii”).
1Tym. 6:9: „Bo którzy chcą bogatymi być, wpadają w pokuszenie i sidło i wiele głupich i szkodliwych pożądliwości, które pogrążają ludzi na zatracenie i zginienie”. Jeśli ci, którzy są poświęceni Bogu i znajdują się na próbie do życia, nie „szukają najpierw królestwa Bożego i sprawiedliwości jego” (Mat. 6:33), lecz skupiają swe uczucia na bogactwach tego świata, ostatecznie pogrążeni zostaną w zniszczeniu, zatraceniu, unicestwieniu, wtórej śmierci.
2Piotra 2:12: „Ale ci, jak bydło bezrozumne, które za przyrodzeniem idzie, stworzone na schwytanie i zniszczenie, bluźniąc temu, czego nie znają, w tym skalaniu swoim zginą”. Św. Piotr pisał tutaj o członkach wtórej śmierci, porównując ich do bezrozumnego bydła. Bluźnili przeciwko rzeczom, których nie rozumieli – prawdzie na czasie, jaką każdy z 49 członków gwiezdnych podawał za swych dni. Mówili o nich źle i sprzeciwiali się im, kiedykolwiek mogli. Nie tylko nie rozumieli sług Boga, lecz w swym złym postępowaniu okazywali się całkowicie niegodnymi łaski Boga w postaci wiecznego życia. Św. Piotr dalej opisuje ich następująco (w. 20-22): „Stały się ostateczne ich rzeczy gorsze niż pierwsze. Lepiej byłoby im nie poznać drogi sprawiedliwości, niż poznawszy ją, odwrócić się od podanego