Epifaniczny tom 16 – rozdział 6 – str. 275
Drugie piekło Biblii
oznaczać to samo. Trudno jest zrozumieć, w jaki sposób ktokolwiek, pomimo wszystkich przeciwnych temu dowodów, uczciwie może trwać przy średniowiecznych poglądach na temat piekła i upierać się, że śmierć oznacza życie w mękach. Obawiamy się, że niektórzy nie są pod tym względem do końca uczciwi wobec Pana i samych siebie, tłumiąc prawdę na temat stanu śmierci, piekła itd. Będą mieli za co odpowiadać, ponieważ wyolbrzymili karę za grzech w taki sposób, który uczynił Boga gorszym od diabła.
Zbadajmy teraz miejsca, w których występuje wyrażenie „jezioro ognia”. Ponieważ w rozdziale „Pierwsze piekło Biblii” omówiliśmy Obj. 20:14, nie potrzebujemy go tutaj powtarzać. Obj. 20:15: „A jeśli się kto nie znalazł zapisany w księgach żywota, wrzucony jest w jezioro ogniste”. Zapisanie w księdze żywota (którą w Wieku Tysiąclecia będzie Nowe Przymierze) oznacza posiadanie charakteru, który pozostaje w harmonii z jej zarządzeniami, naukami, duchem i dziełem. Ktokolwiek przy końcu Tysiąclecia nie będzie w doskonałej harmonii z naukami Nowego Przymierza, zostanie poddany zupełnemu, całkowitemu i wiecznemu unicestwieniu, symbolizowanemu przez wrzucenie do jeziora ognia.
Obj. 21:8; „Lecz bojaźliwym i niewiernym i obmierzłym i mężobójcom, i wszetecznikom, i czarownikom, i bałwochwalcom, i wszystkim kłamcom część ich dana będzie w jeziorze gorejącym ogniem i siarką. To jest wtóra śmierć”. Objawiciel wymienia różne złe cechy, jakie w Wieku Tysiąclecia, szczególnie przy jego końcu, będą przejawiane przez niepoprawnych grzeszników. Bojaźliwymi są ci, którzy nie pozwolą duchowi miłości, usuwającemu strach (1Jana 4:18), na kontrolowanie ich; niewierni to ci, którzy nie będą ufać zarządzeniom Boga dla uzyskania wiecznego życia (Żyd. 11:6); obmierzli to ci, którzy z powodu swej nikczemności będą obrzydliwością dla Boga (Obj. 21:27); mężobójcy to ci, którzy będą nienawidzić swych braci (1Jana 3:15), jak również ci, którzy dosłownie będą dążyć do zabójstwa Starożytnych