Epifaniczny tom 16 – rozdział 6 – str. 278
Drugie piekło Biblii
[niekończące się, a nie trwające jeden wiek] zatracenie” (2 Tes. 1:9). Stan pierwszej śmierci jest natomiast określany zniszczeniem, lecz nie wiecznym zniszczeniem (Psalm 90:3), ponieważ zasługa okupu (i tylko ona) czyni to zniszczenie przejściowym.
Obj. 19:20: „Ale pojmana jest bestia, a z nią fałszywy on prorok, który czynił cuda przed nią, którymi zwodził tych, którzy przyjęli piętno bestii i którzy się kłaniali obrazowi jej. I obaj wrzuceni są żywo do jeziora ognistego, gorejącego siarką”. Mamy tutaj symboliczny opis zniszczenia – zupełnego, całkowitego i wiecznego unicestwienia – papiestwa i sekciarskiego protestantyzmu. W innych wersetach użyte są inne symbole, np. w Psalm 91:13 są one reprezentowane przez lwa i młodego lwa, natomiast żmija i smok oznaczają system szatana i władze świeckie. Zostaną oni razem podeptani, rozbici na kawałki. W ten sposób rodzaj ludzki zostanie uwolniony od swych ciemięzców. Fałszywy prorok (sekciarski protestantyzm) czynił cuda przed bestią (dokonywał wielkich rzeczy, wyłączając tych, którzy nie chcieli działać zgodnie z nimi). Zaczęło się to już w początkach Wieku Ewangelii, jak potwierdza historia; było kontynuowane w czasie reformacji przez sekty, a dokończone teraz pod koniec wieku. Wszyscy ci, którzy się sprzeciwiali, zostali uciszeni i usunięci przez symbolicznego fałszywego proroka, zwodzącego wszystkich tych, którzy na swe czoła przyjęli piętno bestii, tzn. którzy przyjmowali wierzenia antychrysta, oraz tych, którzy czcili obraz, tzn. byli poddani sekciarskiemu protestantyzmowi. Obydwaj zostali żywo (w pełni swego działania i mocy) wrzuceni do ognistego jeziora, gorejącego siarką (zostaną oni wrzuceni do wielkiego czasu ucisku, który jest Boskim środkiem zupełnego, całkowitego i wiecznego unicestwienia tych systemów).
Obj. 20:10 także mówi o jeziorze ognia: „A diabeł, który je zwodził, wrzucony jest w jezioro ognia i siarki, gdzie jest ona bestia i fałszywy prorok; i będą męczeni we dnie i w nocy, na wieki wieków”. Powszechny zarzut wobec stwierdzenia, że jezioro ognia