Epifaniczny tom 16 – rozdział 6 – str. 282
Drugie piekło Biblii
Podobną myśl zawiera Obj. 19:2,3: „Bo prawdziwe i sprawiedliwe są sądy jego [decyzja Boga wobec wielkiego Babilonu jako całości i jej wykonanie], że osądził wszetecznicę ona wielką [skazał wielki Babilon na zniszczenie], która kaziła ziemię [społeczeństwo] wszeteczeństwem swoim [niedozwoloną unią z ziemskimi rządami], i pomścił krew sług swoich z ręki jej [Swym wyrokiem i jego wykonaniem obronił pozycję Swych sług, którzy przez cały Wiek Ewangelii cierpieli z ręki wielkiego Babilonu] (…) A dym jej unosi się w górę na wieki wieków [lekcja z doświadczeń wielkiego Babilonu przez całe wieki będzie obecna w umysłach doskonałego rodzaju, który uzna, że słusznie znalazł się on tam, gdzie jest – w wiecznym unicestwieniu]”.
Poza obrazowym wyrażeniem „jezioro ognia”, na określenie drugiego piekła Pismo Święte używa także greckiego słowa gehenna, które 12 razy występuje w Nowym Testamencie. Tłumacze przekładu A.V. także tłumaczyli je jako piekło, tworząc w ten sposób pewne zamieszanie między jego właściwym znaczeniem a greckim słowem hades (także tłumaczonym jako piekło), które – jak już zauważyliśmy – odnosi się do pierwszego pieklą – zapomnienia, nieświadomego stanu śmierci Adamowej. Greckie słowo gehenna odpowiada hebrajskim słowom ge-Hinnom, oznaczającym dolinę Hinnom. Odnosi się ono do doliny na zachód i południowy zachód od miasta Jeruzalem, w której palono i całkowicie mszczono miejskie odpadki, śmieci itp.
W celu lepszego zrozumienia doliny Hinnom jako typu gehenny Nowego Testamentu, zatrzymajmy się na chwilę w celu dodania kilku wyjaśnień ogólnych: Jest duchowe Jeruzalem – Chrystus jako Królestwo Boże – a także ziemskie Jeruzalem. To ostatnie jest typem Królestwa, co jest widoczne z Mat. 5:35: „Jeruzalem (…) jest [reprezentuje] miastem wielkiego króla„. Oto obraz ogólny: Dwie góry Jeruzalem reprezentują Maluczkie Stadko i Starożytnych Godnych jako głównych