Epifaniczny tom 16 – rozdział 6 – str. 284
Drugie piekło Biblii
Ponadto, w Izaj. 30:33 czytamy: „Albowiem dawno już jest przygotowany Tophet [w polskich tłumaczeniach piekło, palenisko – przypis tł.], dla samego króla przygotowane jest; które głębokie i szerokie uczynił [Jehowa], stosu jego ognia i drew siła jest; dech Pański jak rzeka siarczana zapala je„. Na podstawie podanego tutaj opisu Tophet oraz na podstawie znaczenia tego słowa – miejsce palenia, rozumiemy, iż oznacza ono gehennę, jezioro ognia i siarki (Mar. 9:47, 48; Jakub 3:6; Obj. 20:10, 14, 15). Niemożliwość wyjścia z niego zawiera się w słowach „które głębokie i szerokie uczynił”. Zupełność jego niszczenia wyjaśniona jest słowami „stosu jego ognia i drew siła jest”, a wieczność jego zniszczenia wynika ze słów „dech [moc] Pański jak rzeka siarczana zapala je”. Królem, dla którego jest ono przygotowane, jest niewątpliwie szatan, książę (władca) teraźniejszego złego świata. Jest on bowiem antytypicznym faraonem rządzącym antytypicznym Egiptem (w. 1-14) oraz antytypicznym Nabuchodonozorem antytypicznego Babilonu (w. 27-33).
Obj. 21:10-27 bardzo trafnie ilustruje warunki panujące w nowym Jeruzalem: I (…) pokazał mi (…) święte Jeruzalem (…) A narody, które będą zbawione, będą chodziły w świetle jego, a królowie ziemscy chwałę i cześć swoją do niego przyniosą. (…) I wniosą do niego chwałę i cześć narodów. I nie wejdzie do niego nic nieczystego i czyniącego obrzydliwość i kłamstwo”. To nowe Jeruzalem, którego typem było ziemskie Jeruzalem, pod koniec Tysiąclecia będzie reprezentować cały zbawiony świat. Nie wejdą do niego nieczyści, czyniący nieprawość itp. – niegodni wiecznego życia – ponieważ Bóg zupełnie, całkowicie i wiecznie zniszczy ich, tak jak w typie śmieci, brudy, odpadki itp. były mszczone w Gehennie, dolinie Hinnom, leżącej poza typicznym miastem Jeruzalem. Dlatego czytamy, że „wszystkich niepobożnych