Epifaniczny tom 16 – rozdział 6 – str. 298
Drugie piekło Biblii
odsunięci tak daleko od ziemi, że nie będą wiedzieć, co się na niej dzieje. Pod koniec Tysiąclecia, w Małym Okresie, ponownie będą rozwiązani i razem z szatanem podejmą próbę zwiedzenia ludzkości. Wraz z szatanem (Żyd. 2:14) oraz klasą „kozłów” (Obj. 20:7-10) zostaną też unicestwieni, czego symbolem jest wrzucenie ich do wiecznego ognia (Mat. 25:41).
W ten sposób kończymy naszą analizę biblijnego znaczenia słowa piekło. Badając pierwsze i drugie piekło, łącznie z przypowieścią o bogaczu w piekle, przekonaliśmy się, że nie ma żadnego miejsca wiecznych tortur, o którym błędnie uczą wyznania ciemnych wieków oraz wiele śpiewników i kazalnic. Znaleźliśmy jednak piekło (szeol, hades), nieświadomy stan zapomnienia śmierci, w którym znalazł się cały nasz rodzaj, potępiony w wyniku grzechu Adama, i z którego wszyscy są wykupieni śmiercią naszego Pana. Znaleźliśmy też inne piekło (gehennę – wtóra śmierć: zupełne, całkowite i wieczne unicestwienie) jako ostateczną karę dla wszystkich tych, którzy po odkupieniu oraz doprowadzeniu do pełnego poznania prawdy (1Tym. 2:4) i pełnej zdolności okazania jej posłuszeństwa mimo to wybiorą drogę opozycji wobec Boga i sprawiedliwości. Chwała niech będzie Bogu za to, że udzielił nam w tym temacie tak dużo światła w Swoim świętym Słowie, a także za to, że w wyniku zniesienia pierwszego piekła i wiecznego istnienia drugiego piekła we wszechświecie zapanuje czystość (2Piotra 3:13), a „wszelkie stworzenie, które jest na niebie i na ziemi i pod ziemią i w morzu, i wszystko, co w nich jest, słyszałem mówiące: Siedzącemu na stolicy i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i władza na wieki wieków” (Obj. 5:13). Nasze serca powtarzają: Amen! Sprawiedliwe i prawdziwe są drogi twoje, o Królu narodów! Któż by Ciebie nie czcił, o Panie, i nie wielbił imienia Twego? Tylkoś Ty święty. Wszystkie narody przyjdą i kłaniać się będą przez Tobą, ponieważ okazało się sprawiedliwe postępowanie Twoje (Obj. 15:3, 4)!