Epifaniczny tom 16 – rozdział 4 – str. 208
Pierwsze piekło Biblii
nadzieja powrotu przez zmartwychwstanie. Termin drugie piekło używany jest w znaczeniu całkowitego unicestwienia tych, którzy popełniają w pełni świadome grzechy przeciwko pełnemu światłu prawdy, w znaczeniu stanu, z którego nie widać nadziei powrotu.
Najlepszą znaną nam metodą stwierdzenia prawidłowego poglądu jest zbadanie wersetów, które traktują o piekle, i przekonanie się, która z trzech powyższych definicji najlepiej odpowiada wszystkim przypadkom. Jeśli którakolwiek z nich pasuje do jednego przypadku, lecz przeczy innym, lub pasuje do wielu przypadków, lecz przeczy pozostałym, nie może ona być prawidłowym poglądem. Jeśli jednak któraś z tych definicji będzie odpowiadać każdemu przypadkowi, wtedy możemy być pewni, że posiadamy prawdziwą definicję. Taki właśnie jest nasz plan działania w tej analizie.
Badając wystąpienia słów szeol i hades, czytelnik powinien zwracać uwagę na to, jakie byłoby znaczenie każdego badanego fragmentu, gdyby słowa szeol lub hades w każdym przypadku tłumaczone były jako ogień piekielny, miejsce mąk lub miejsce błogości; następnie powinien on także zwrócić uwagę na to, czy tłumaczenie byłoby całkowicie płynne i zgodne z kontekstem, gdyby słowa te zastąpiono terminem zapomnienie. By jaśniej przedstawić i zrozumieć ten temat, zbierzemy razem wersety dotyczące pierwszego piekła i w trakcie naszej analizy będziemy odpowiednio stosować te trzy definicje. W cytatach biblijnych pozostawiamy słowa szeol i hades bez tłumaczenia, tak jak zostało to uczynione w Revised Version, lub wskazujemy, gdzie one występują, tak, by wszyscy mogli wyraźnie zauważyć, jakie słowa zostały użyte w tekście hebrajskim i greckim.
Przede wszystkim odnotujmy Psalm 55:16, który wskazuje, że źli idą do pierwszego pieka. Sprawiedliwy Dawid, człowiek według serca Bożego, modli się: „Oby na nich śmierć szybko spadła, oby żywo zstąpili do szeolu; bowiem niegodziwość jest w mieszkaniu ich”. Gdyby piekło było miejscem tortur,