Epifaniczny tom 16 – rozdział 4 – str. 220
Pierwsze piekło Biblii
odnosi się do duszy, ponieważ to ona jest prawdziwą osobą. W szeolu nie może ona niczego czynić, ponieważ idzie tam, gdzie nie ma żadnej pracy, gdzie nie powstaje żaden plan, gdzie nie istnieje żadna wiedza i gdzie nie znajdzie się żadnej mądrości (taktownego i pełnego nadziei używania prawdziwej wiedzy w celu uzyskania dobrych efektów). Stan taki z pewnością nie może być opisem stanu świadomości! Musi on reprezentować brak świadomości, zapomnienie, co zatem prowadzi do wniosku, że nie mogą tam mieć miejsca jakiekolwiek tortury. Dusza idzie zatem tam, gdzie nie może mieć nadziei na prawdę ani cokolwiek innego. Jest to stan zapomnienia, z którego powróci ona wtedy, gdy Chrystus ustanowi Swoje chwalebne Królestwo.
Podobnie mówi dobry król Ezechiasz u Izaj. 38:18,19: „Albowiem nie grób [szeol] wysławia cię, ani śmierć nie chwali cię, ani ci, którzy w dół zstępują, oczekują prawdy twojej. Żywy, ten cię wysławiać będzie, jak i ja dzisiaj”. Wierzył, że umrze, i dlatego gorąco modlił się o przedłużenie życia, podając jako powód to, że ci znajdujący się w szeolu, stanie śmierci, nie mogą chwalić Jehowy, nie mogą mieć nadziei na Jego prawdę. Wyraźnie wskazuje to, że szeol jest stanem zupełnej nieświadomości, i dlatego nie może w nim być żadnej błogości ani męczarni.
Zbadajmy jeszcze jedną grupę wersetów, już siódmą, która dowodzi, że szeol i hades są utożsamiane ze zniszczeniem, lecz nigdy z zachowaniem w szczęśliwości czy mękach. Ijoba 26:6: „Odkryte jest piekło [szeol] przed nim, a nie ma przykrycia zniszczenie”. Po raz kolejny mamy tutaj przykład hebrajskiego paralelizmu. Piekło (szeol) jest utożsamiane ze zniszczeniem, a zatem nie może w nim być żadnych mąk ani żadnej szczęśliwości. Skoro szeol jest utożsamiany ze zniszczeniem, ma tutaj zastosowanie trzecia definicja. Ci, którzy chcieliby, abyśmy zapomnieli o prawdziwym znaczeniu słowa zniszczenie, twierdzą, że zniszczenie oznacza zachowanie. Lecz Pismo Święte stwierdza inaczej. Zobaczmy także Przyp. 15:11: „Piekło [szeol] i zatracenie są przed Panem; jakoż daleko więcej serca synów