Epifaniczny tom 16 – rozdział 5 – str. 237
Bogacz w piekle – czy kiedykolwiek z niego powróci?
nie czyniąc niczego w celu przyniesienia im ulgi. Gwałciłoby to także Boską moc, która składa się z samokontroli i cierpliwości. Moc ma funkcję wykonawczą i realizuje Boskie plany, których celem jest błogosławienie rodzaju ludzkiego (1Moj. 12:1-3). Może ona działać tylko w harmonii z mądrością, sprawiedliwością i miłością. Dręczenie bogatego człowieka nie byłoby zatem właściwym użyciem Boskiej mocy; byłoby bardziej podobne do mocy diabelskiej. Tak więc literalna interpretacja tej przypowieści stoi w bezpośredniej sprzeczności z różnymi cechami Boskiego charakteru.
Dosłowna jej interpretacja jest także przeciwna okupowi, o którym wyraźnie uczy na przykład 1Kor. 15:3. Św. Paweł oświadcza tam, że cała Ewangelia, którą otrzymał także i on i którą przede wszystkim głosił Koryntianom, zawiera się w tym, że Chrystus umarł (a nie doznał wiecznych mąk) za nasze grzechy według Pism (Starego Testamentu). Jednym z takich pism jest Izaj. 53:4-12. Proroctwo to tak obrazowo i plastycznie przedstawia cierpienia i śmierć naszego Pana jako naszego okupu, że zacytujemy cały ten fragment, podając pewne komentarze w nawiasach: „Zaiste on niemoce nasze wziął na się [stając się naszą ofiarą za grzech, wziął na Siebie nasze słabości i w ten sposób zapewnił uwolnienie nas od kary za nie], a boleści nasze własne nosił [w Swym doskonałym człowieczeństwie przeżywał taki smutek, jaki musimy przeżywać i my]: a myśmy mniemali, że jest zraniony, ubity od Boga i utrapiony [wielu uważało, że został zraniony, uderzony przez Boga i utrapiony za Swe własne grzechy, lecz tak nie było, ponieważ jako ofiara okupu cierpiał On za grzechy innych]. Lecz on zraniony jest za występki nasze [za nasze przestępstwa doznał pięciu ran (czterech po gwoździach – dwie w rękach i dwie w stopach – oraz po przebiciu włócznią)], starty jest za nieprawości nasze [gdy zajął nasze miejsce i wziął na Siebie naszą karę, by móc w ten sposób nas odkupić]; kara pokoju naszego jest na nim [było to konieczne do wprowadzenia pokoju między Bogiem a nami; poniósł ją za nas jako nasza ofiara