Epifaniczny tom 16 – rozdział 3 – str. 166
Światy i wieki Biblii – szczegóły (dok.)
i propagowanie dobra, (6) udostępnienie wszystkim korzyści ze śmierci Chrystusa oraz (7) udzielenie niewybranemu światu możliwości uzyskania zbawienia. Ufamy, że analiza tych siedmiu celów Wieku Tysiąclecia odświeżyła serca i oświeciła umysły naszych drogich czytelników, z korzyścią dla nich wszystkich. Mamy nadzieję omówić jeszcze trzy inne cele Tysiąclecia, z których pierwszym jest udzielenie restytucji wszystkim chętnym i posłusznym z ludzkości. Siedem celów, jakie dotychczas przebadaliśmy, logicznie prowadzi do tego ósmego celu Wieku Tysiąclecia, jaki obecnie rozważymy.
Słowo restytucja oznacza powrót do pierwotnego stanu. Zawierają się w tym zatem trzy rzeczy: (1) pierwotny stan, (2) opuszczenie, utrata tego pierwotnego stanu oraz (3) przywrócenie do tego pierwotnego stanu. Jeśli za cel restytucji uznamy człowieka, te trzy rzeczy oznaczają: (1) początkową doskonałość człowieka w obrazie i podobieństwie do Boga, gdy wyszedł on spod twórczej ręki Jehowy (1Moj. 1:26-28; Kazn. 7:29; Kol. 3:10; Efez. 4:23,24; Psalm 8:6); (2) jego upadek z powodu grzechu w stan klątwy i fizycznej, umysłowej, moralnej i religijnej niedoskonałości oraz poddanie go rządom jego nieposłuszeństwa, co razem prowadzi do śmierci (Rzym. 5:12-21; 8:19-22); oraz (3) jego podniesienie ze śmierci, ze stanu poddania rządom jego własnego nieposłuszeństwa oraz z fizycznej, umysłowej, moralnej i religijnej niedoskonałości do doskonałości obrazu i podobieństwa Bożego, w jakiej pierwotnie się znajdował, gdy wyszedł spod twórczej ręki Boga (Dz.Ap. 3:19-21; Rzym. 8:20, 21; Mat. 19:28; Obj. 21:4, 5; 22:1-3). Ósmym celem Wieku Tysiąclecia jest zatem wprowadzenie błogosławionych skutków zawierających się w słowie restytucja. W pierwszej części tego rozdziału przedstawiliśmy człowieka jako przedmiot klątwy w fizycznej, umysłowej, moralnej i religijnej niedoskonałości, ze szkodą dla samego siebie kontrolowanego przez swoje niespójne królestwo i z powodu tego zła wchodzącego w stan śmierci. Jak dotąd, nie mówiliśmy zbyt wiele na temat pierwotnej doskonałości człowieka. Podamy w tym przedmiocie kilka rzeczy,