Epifaniczny tom 16 – rozdział 3 – str. 167
Światy i wieki Biblii – szczegóły (dok.)
pomocnych dla lepszego zrozumienia tego, co kryje się pod pojęciem powrotu do pierwotnego stanu.
Jest biblijną nauką, że człowiek był pierwotnie doskonały jako kompletne stworzenie Boga (5Moj. 32:4; Kazn. 7:29) i jako taki był obrazem i podobieństwem Boga (1Moj. 1:26-28). Przez obraz Boga w człowieku rozumiemy doskonałość fizyczną, umysłową, moralną i religijną. Obraz Boga w człowieku, szczególnie pod względem umysłowym, moralnym i religijnym, polega na tym, że jest on inteligentnym stworzeniem obdarzonym sprawiedliwością i świętością (Kol. 3:10; Efez. 4:23,24). Pod względem intelektu oznacza to doskonałe władze postrzegania, zapamiętywania i rozumowania; pod względem serca oznacza to władze zdolne do doskonałej i najwyższej miłości do Boga, doskonałej miłości do bliźniego równej miłości do samego siebie, jak również do wszelkich innych pokrewnych dobrych zalet. Doskonałe władze fizyczne odpowiadają takim władzom umysłowym, moralnym i religijnym. Istota taka może doskonale postrzegać wszystko to, co stanie się przedmiotem jej zainteresowania i będzie należało do sfery jej władz umysłowych, zapamiętuje każde doznanie powstałe w jej mózgu, a także głęboko, przenikliwie i prawidłowo rozumuje na temat wszystkiego tego, co mieści się w zasięgu ludzkich myśli. Istota taka w doskonały sposób posiada władze, przez które działają wiara, nadzieja, samokontrola, cierpliwość, pobożność, braterska miłość i miłość bezinteresowna, posiadając także doskonałe władze, przez które działają wszystkie pozostałe łaski. Istota taka posiada doskonałą symetrię, równowagę, piękno, siłę, zdrowie, zdolności przystosowawcze i koordynacyjne we wszystkich członkach i funkcjach swego ciała. Jako obraz Boga, może być ona doskonała fizycznie, umysłowo, moralnie i religijnie. Jako podobieństwo Boga, może być władcą ziemi i jej stworzeń, jak również tych praw natury, których stosowanie będzie niezbędne dla niej jako władcy ziemi i jej stworzeń. Takimi byli Adam i Ewa w swoim pierwotnym stanie i do takiego stanu zostanie przywrócony człowiek, gdy Wiek Tysiąclecia dokona już na nim swojego ósmego celu, który jest zaprawdę bardzo chwalebny.