Epifaniczny tom 16 – rozdział 3 – str. 195
Światy i wieki Biblii – szczegóły (dok.)
(Obj. 22:3). Bez względu na to, jaki będzie to język, będzie on bogaty w słownictwo, elastyczny w użyciu i odpowiedni do wyrażania najbardziej subtelnych odcieni znaczeniowych i uczuć. Z intelektualnego punktu widzenia wszystko wokół człowieka będzie wyrazem najwyższego i najczystszego smaku, komfortu i wygody; nie będzie niczego szpetnego, a umysł człowieka będzie w tych dniach zgłębiał dziedziny wiedzy i nauki, o których my, w największym polocie wyobraźni, nie mamy najmniejszego pojęcia.
Człowiek uzyska również doskonałość moralną. Nie będzie wtedy wśród synów ludzkich żadnej nienawiści, gniewu, swarliwości, złośliwości, złych domysłów, chciwości, obłudy, obżarstwa, pijaństwa, nieczystości, niewierności, obojętności, pychy, tchórzostwa, ostentacji czy lenistwa. Zamiast nich blaskiem świecić będą przeciwne im łaski, w ich całym pięknie, powabie i atrakcyjności. Każde ludzkie serce będzie promieniować pokojem, radością, przyjaźnią, uprzejmością i bezinteresownością. Wszystkie oczy będą rozświetlone miłością; wszystkie usta utkane uśmiechami; wszystkie twarze będą wyrażały życzliwość i wspaniałomyślność; wszystkie tony głosu, wszystkie wyrazy twarzy i wszystkie gesty rąk czy innych części ciała wspólnie głosić będą radosną wieść o tym, że miłość do innego człowieka, jak do samego siebie, w niezatarty sposób jest wypisana na każdym sercu. Jaki wspaniały będzie to świat, w którym wszyscy będą się wzajemnie miłować, w którym wszyscy będą uprzejmi, grzeczni, czuli i pomocni wobec każdego, w którym wszyscy będą wzajemnie sobie ufać, szanować się i poważać. Pod tym względem – w relacji człowieka do bliźniego – fontanna radości i pokoju bez końca będzie niezawodnie tryskać odświeżającymi wodami, cieszącymi serce wszystkich tych, którzy będą to widzieć, i wszystkich tych, którzy będą w tym uczestniczyć.
Człowiek będzie doskonały także religijnie. Relacje między Bogiem a człowiekiem już nigdy nie będą skażone niewiarą i rozpaczą, impulsywnością czy niecierpliwością, bezbożnością ani bałwochwalstwem. Każde serce stanie się ołtarzem wydającym słodki zapach łask wobec Boga. Bóg będzie najwyższą