Epifaniczny tom 16 – rozdział 2 – str. 119
Światy i wieki Biblii (szczegóły)
Pozostałe cztery elementy godziny pokuszenia jeszcze bardziej badały postawę serca wobec sprawiedliwości. W 1891 roku rozpoczął się ruch zjednoczeniowy, połączeniowy [w dawnych polskich tłumaczeniach nazywany kombinacjonizmem, co było dosłownym tłumaczeniem angielskiego odpowiednika, nieznanym językowi polskiemu – przypis tł.], który dążył do kompromisu między prawdą a błędem, sprawiedliwością a niesprawiedliwością, ignorując zasady w celu zjednoczenia możliwie jak największej liczby ludzi w różnych związkach, a cechą tego ruchu było pragnienie posiadania dużej liczby członków, a nie wierność zasadzie. Wśród poświęconych z jednej strony podejmowano wysiłki stosowania świeckich metod głoszenia, a z drugiej strony z założenia ukrywano prawdę, by zdobyć większe rzesze, które bez takich metod nie mogłyby być zdobyte. Wśród nie poświęconych przyjęło to formę związków religijnych, robotniczych, rządowych, kapitalistycznych, społecznych, finansowych i handlowych – z pominięciem wszelkich zasad. W 1901 roku swoje działanie rozpoczął reformizm jako element godziny pokuszenia. Lekceważąc Boski plan reform w czasie Tysiąclecia, wypaczenie to dążyło wśród poświęconych do wprowadzania wymyślnych poglądów na temat „praw kobiet” w domu i kościele, jak również udziału kościoła w różnych reformach społecznych i politycznych, zwykle przy wsparciu państwa, jako środków zaprowadzenia Tysiąclecia. Wśród nie poświęconych przyjęło to postać agitacji na rzecz prohibicji, krucjat przeciwko złu i podniesienia z poziomu slumsów, biedy, chorób itp., mając na uwadze wprowadzenie warunków Tysiąclecia bez Króla i Królestwa Tysiąclecia. W ten sposób zamiast nawróconego serca i umysłu wprowadzono reformy zewnętrzne, często narzucane przez państwo, co było wypaczeniem prawdziwej pobożności.
W roku 1908 działalność wśród poświęconych rozpoczęło szemrzące odrzucanie, zaprzeczanie [w dawnych tłumaczeniach nazywane kontradykcjonizmem, które z tych samych względów co w przypadku kombinacjonizmu zastępujemy polskimi terminami – przypis tł.], dążące do odrzucenia podstawowych nauk