Epifaniczny tom 16 – rozdział 2 – str. 124

Światy i wieki Biblii (szczegóły)

Maluczkie Stadko, co miało miejsce po przyjęciu przez Boga jego ostatniego członka we wrześniu 1914 roku, Pan rozpoczął zajmowanie się Wielką Kompanią, co stało się zatem we wrześniu 1914 roku (3Moj. 16:20-22). Wyznawanie przez Aarona świadomych grzechów Izraela nad kozłem Azazela jest typem ogłaszania i wyjaśniania przez Najwyższego Kapłana świata świadomych grzechów chrześcijaństwa, co doprowadziło do obydwóch faz wojny światowej, czemu przysłuchiwała się Wielka Kompania. To wyznawanie trwało prawie dwa lata i dwa miesiące, tzn. aż do początku listopada 1916 roku. Rozwiązanie kozła obrazuje usunięcie u Wielkiej Kompanii ograniczeń, które nie pozwalały jej czynić tego, do czego skłaniała ją jej dwulicowość (Jak. 1:8). Następnie, w jesieni 1916 roku, czołowi bracia tej klasy zbuntowali się przeciwko naukom i zarządzeniom Pana związanym z prowadzeniem przez nich Jego dzieła. Rewolucjonizm przywódców, poza wprowadzaniem fałszywych nauk i zarządzeń zamiast tych udzielonych przez Boga, w dużej mierze polega na klerykalizmie – chwytaniu władzy i rządzeniu nad dziedzictwem Boga (1Piotra 5:3), a także na sekciarstwie, w którym uczestniczą ich stronniczy zwolennicy – co jest antytypem czczenia i całowania Baala (1Król. 19:18; Rzym. 11:4,5), którego uczestnicy przestają być wybranymi w ścisłym znaczeniu tego słowa.

      Jako antytyp Aarona, wierni – zarówno po tej, jak i po drugiej stronie zasłony – sprzeciwiają się takiemu rewolucjonizmowi. To sprzeciwianie odpowiada prowadzeniu przez Aarona kozła do bramy dziedzińca w celu przekazania go człowiekowi na to obranemu. Od tego czasu rewolucjonizm ten stale narasta i z pewnością doprowadziłby do całkowitego usunięcia prawdy żniwa i Boskich zarządzeń dla pracy Wielkiej Kompanii, gdyby nie antytypiczny Aaron sprzeciwiający się mu na każdym punkcie. Rewolucjonizm ten, jako dowód członkostwa w klasie Wielkiej Kompanii (Psalm 107:10,11), stał się tak ogromny, że Kapłani wycofali od takich rewolucjonistów i ich

poprzednia stronanastępna strona