Epifaniczny tom 16 – rozdział 2 – str. 71
Światy i wieki Biblii (szczegóły)
tego samego wersetu to Chrystus i wierny Kościół jako nowe władze duchowej kontroli (Dan. 12:3; Mat. 13:43) oraz nowe społeczeństwo, jakie zbudują oni w oparciu o prawdę, sprawiedliwość i miłość. Stanie się to w trzecim świecie, w trzeciej dyspensacji (2Piotra 3:13; Izaj. 65:16-25; 66:22-24; Obj. 21:2-5).
Obj. 6:14 odniesione do literalnych niebios byłoby nonsensem nie do pomyślenia. W jaki sposób mogłyby być zwinięte literalne niebiosa, rozdzielone milionami kilometrów przestrzeni? Na czym to zwijanie miałoby się odbyć? W jaki sposób mogłyby one utworzyć zwój? Pomyślmy o miliardach planet i słońc wszechświata, z których większość przekracza wielkość naszej Ziemi, a następnie zadajmy sobie pytanie, w jaki sposób mogłyby być one zwinięte. A gdyby nawet mogły być zwinięte, jaki zwój utworzyłyby? Od razu widać, że próba zastosowania Obj. 6:14 do literalnych niebios jest nietrafna. Jednak w przypadku odniesienia do symbolicznych niebios wszystko staje się biblijne, logiczne i zgodne z faktami, co można potwierdzić w następujący sposób: Sekciarstwo chrześcijaństwa dzieli się na dwa ogólne rodzaje – protestanckie i katolickie. Jak wszyscy wiedzą, jest wiele sekt protestanckich oraz wiele sekt katolickich, a istnienia wielu z nich większość protestantów wydaje się być nieświadoma – np. kościoły syryjski, nestoriański, koptyjski, grecki, ortodoksyjny, anglikański, rzymski itp. Rozumiemy, że sekciarstwo protestanckie reprezentowane jest przez jeden koniec zwoju, a sekciarstwo katolickie przez jego drugi koniec. Co w naszych czasach sugeruje zwijanie tych dwóch końców? Są to wysiłki wzajemnego zjednoczenia sekt protestanckich oraz katolickich, a także dążenie do ocieplenia stosunków między protestantyzmem a katolicyzmem. Wysiłki te doprowadziły do powstania Federacji Kościołów, która ma się rozrastać, aż w końcu znajdą się w niej niemal wszystkie sekty protestanckie. Z drugiej strony, wysiłki zmierzające do połączenia widoczne są w katolickim końcu tego symbolicznego zwoju. Widać je w odłamie kościoła anglikańskiego zbliżonego do kościoła